سایت ایندیپندنت ۱۴مرداد، در مقاله‌یی به قلم لرد آلتون ـ درحالی که جهان درگیر مناظرات مالی در واشنگتن دی‌سی بود، اخبار مهمی که ممکن است عواقب جدی بر روی امنیت جهان و امنیت ملی آمریکا داشته باشد، با توجه کمی به آنها، به‌وقوع پیوستند. بعد از سالها گمانه‌زنی، مناظره، گزارشات اطلاعاتی و تأییدنشده، وزارت خزانه‌داری هفته گذشته اعلام کرد که ایران و القاعده توافقنامه‌یی را پذیرفته‌اند که به عوامل و هماهنگ‌کننده‌های آن در آن‌جا آزادی عمل می‌دهد.
خزانه‌داری گفت: «این شبکه درخدمت دستورکار اصلی القاعده برای جابه‌جایی، پول، هماهنگکنندهها و عوامل آن از سراسر خاورمیانه تا جنوب آسیا بوده است». وی اضافه کرد که این شامل تأمین مالی و سربازگیری برای القاعده در پاکستان بوده است.
خزانه‌داری گفت: «این درعین حال نشان‌دهنده جنبه دیگری از حمایت بی‌همتای ایران از تروریزم است».
این امر که بیشترین حامی تروریزم دولتی، بهترین دفاتر خود را برای حل‌وفصل معضلات مرگبارترین گروه تروریستی قرار داده است، باید که زنگهای خطر را به صدا درآورده باشد.
این واقعیت که تهران بدون کیفر، درتلاش برای به‌دست آوردن تسلیحات اتمی است، این وضعیت را تشدید می‌کند.
بنا بر این با این تهدید چگونه باید برخورد کرد؟
ممکن است انتظار این باشد که آمریکا از هر چه در دسترس دارد، برای متوقف نمودن یا دست‌کم مختل کردن این اتحاد نامیمون استفاده کند.
این یک فرض طبیعی است که آمریکا ممکن است با مخالفان تهران برای افزایش فشار بر این رژیم و افشای خلافکاری وی رابطه برقرار کند.
این جایی است که سیاست آمریکا سردرگم است. درحالی که تهران شاخکهای تروریستی خود را گسترش می‌دهد، وزارت‌خارجه اصلی‌ترین جنبش اپوزیسیون ایران، سازمان مجاهدین خلق ایران را در لیست سازمانهای تروریستی خارجی خود نگه‌داشته، مانع از فعالیت آزاد آن می‌شود.