آقای احمدی نژاد در شرایطی از مدیریت بر جهان سخن می گوید که کشورمان با مشکلات متعدد اقتصادی مواجه است. ایران دارای سومین نرخ تورم بالا در میان ۱۶۱ کشور در حال توسعه جهان است و از نظر رشد اقتصادی در رتبه ۱۱۰ قرار دارد.
نرخ بیکاری علی رغم تمام وعده ها هنوز تک رقمی نشده و این در حالیست که تعریف اشتغال در کشور عوض شده و فردی با دو ساعت کار در هفته هم شاغل محسوب می شود.
رشد روز افزون قیمت ها به ویژه قیمت مسکن، اقشار آسیب پذیر را با مشکلا ت فراوانی مواجه کرده و گرانی گریبان مردم را گرفته است.
فرار مغزها از کشور شدت گرفته و فقط در ۸۰ روز ابتدای سال جاری، ۱۰۰۰ نفر جوان ایرانی با مدرک لیسانس برای ادامه تحصیل از کشور خارج شده اند و آمریکا اولین مقصد اغلب آنها بوده است و البته دولت همواره این آمارها را تکذیب می کند.
در رخدادی جدید، بزرگترین اختلا س تاریخ کشور در بانک ها شکل می گیرد و در شرایطی که سفارش رئیس دفتر رئیس جمهور و معتمد نزدیک او اسفندیار رحیم مشایی، در امضای پای نامه های مرتبط با جریانات مرتبط با اختلا س دیده می شود، احمدی نژاد، دولت خود را پاک ترین دولت معرفی می کند.
دولت در حالی دم از مدیریت بر جهان می زند که مدیریت آن در داخل کشور در عرصه های مختلف با علا مت های سوال جدی مواجه است که نمونه بارز آن اختلا س ۳۰۰۰ میلیارد تومانی است که سر نخ آن به رئیس دفتر رئیس جمهور و بانک های مهم تحت نظارت دولت می رسد.
ممکن است طرح سوال از رئیس جمهور در مجلس باز هم قربانی مصلحت اندیشی های سیاسی شود و باز هم هیات رئیسه مجلس، بدون آن که اسامی کسانی را که امضای خود را پس گرفته اند منتشر کند مدعی شود امضای طراحان سوال از رئیس جمهور از حد نصاب افتاده، اما این پرسش از ذهن افکار عمومی خارج نمی شود که دولتی با این همه نمودهای ضعف در مدیریت، چگونه می تواند ادعای مدیریت بر جهان را داشته باشد؟
خبرگزاري آذربايجان برگرفته از مردم سالاري