واشنگتن تایمز- جمعه ۲دسامبر ۲۰۱۱
نام من مهین صارمی، ۵۲ساله، زندانی سیاسی سابق هستم که اخیراً از ایران گریختم
من یکی از دست‌اندرکاران قیام ۲۰۰۹ در ایران بودم.
اعدام شقاوت‌بار همسرم مانع از این نشد که آرزویم را برای کسب ”آزادی“ از دست بدهم.
”آزادی“ آرمان ماست. آیا داشتن آرزوی آزادی جنایت است؟
همسرم علی صارمی با سابقه‌ترین زندانی سیاسی ایران بود که بعد از ۲۴سال اسارت در ۲۸دسامبر ۲۰۱۰ به‌خاطر هواداری از سازمان مجاهدین خلق ایران و این‌که برای دیدار پسرش اکبر به اشرف سفر کرده بود، تحت عنوان محارب (مخالفت علیه حکومت خدا) اعدام گردید.
در یک دادگاه در ۱۰ژانویه ۲۰۱۱، که تنها چند دقیقه طول کشید، من به ۱۰سال زندان به‌خاطر ”اقدام علیه امنیت ملی“ و ”دیدار از اشرف“ محکوم شدم.
۱۲۰هزار حمایت‌کنندگان سازمان مجاهدین خلق ایران توسط این رژیم منفور کشتار شدند، تنها به‌خاطر این‌که آرزوی ”آزادی“ داشتند.
آقای رئیس‌جمهور، آیا آرزوی داشتن آزادی و ایستادگی برای کسب آن یک عمل ”تروریستی“ محسوب می‌شود؟
در سال۲۰۰۹، ما فریاد می‌زدیم که تغییر رژیم را می‌خواهیم. ملت ما به‌دنبال یک علامت شجاعانه از سوی رئیس‌جمهور آمریکا و سازمان ملل بودند که انتظار آن می‌رفت.
اما رژیم آخوندی ایران و آمریکا ما را تروریست خطاب کردند.
همان برچسبی که تحت آن آخرین حمله به اشرف صورت گرفت، جایی که پسرم و ۳۴۰۰تن از یارانش که برای آزادی ایران مبارزه می‌کنند، در آن‌جا به‌سر می‌برند.
نیروهای مالکی در آوریل۲۰۱۱ به کمپ اشرف حمله کردند که دراثر این حمله ۳۶تن کشته و صدها نفر مجروح شدند. هیچ‌گونه تحقیقاتی هیچ‌گاه توسط هیچ سازمان بین‌المللی، از جمله سازمان ملل صورت نگرفت.
مالکی از ضرب‌الاجل ۳۱دسامبر علیه اشرف و نیز اخلال در کار کمیساریای عالی پناهندگی در ثبت‌نامه پسرم و دوستانش، برای هموار کردن یک حمله دیگر استفاده می‌کند.
و شما آقای ر‌ئیس جمهور، قبول کرده‌اید او را به‌عنوان مهمان خود در کاخ سفید درحالی‌که تحت تحقیق برای جنایت علیه بشریت است بپذیرید
آقای رئیس‌جمهور،
هرگونه جابه‌جایی در عراق پسرم و دوستان وی، بدون حفاظت آمریکا و یا سازمان ملل، امضای اعدام آنهاست.
شما باید مالکی را از این توطئه جابجایی، منصرف کنید.
آقای بان کی‌مون دبیرکل ملل متحد،
شما می‌توانید ۳۴۰۰تن ساکنان بدون دفاع اشرف را با اختصاص دادن نیروهای کلاه آبی حفاظت کنید
همین حالا اقدام کنید.
نام من مهین صارمی، ۵۲ساله، زندانی سیاسی سابق هستم که اخیراً از ایران گریختم
من یکی از دست‌اندرکاران قیام ۲۰۰۹ در ایران بودم.
اعدام شقاوت‌بار همسرم مانع از این نشد که آرزویم را برای کسب ”آزادی“ از دست بدهم.
”آزادی“ آرمان ماست. آیا داشتن آرزوی آزادی جنایت است؟
همسرم علی صارمی با سابقه‌ترین زندانی سیاسی ایران بود که بعد از ۲۴سال اسارت در ۲۸دسامبر ۲۰۱۰ به‌خاطر هواداری از سازمان مجاهدین خلق ایران و این‌که برای دیدار پسرش اکبر به اشرف سفر کرده بود، تحت عنوان محارب (مخالفت علیه حکومت خدا) اعدام گردید.
در یک دادگاه در ۱۰ژانویه ۲۰۱۱، که تنها چند دقیقه طول کشید، من به ۱۰سال زندان به‌خاطر ”اقدام علیه امنیت ملی“ و ”دیدار از اشرف“ محکوم شدم.
۱۲۰هزار حمایت‌کنندگان سازمان مجاهدین خلق ایران توسط این رژیم منفور کشتار شدند، تنها به‌خاطر این‌که آرزوی ”آزادی“ داشتند.
آقای رئیس‌جمهور، آیا آرزوی داشتن آزادی و ایستادگی برای کسب آن یک عمل ”تروریستی“ محسوب می‌شود؟
در سال۲۰۰۹، ما فریاد می‌زدیم که تغییر رژیم را می‌خواهیم. ملت ما به‌دنبال یک علامت شجاعانه از سوی رئیس‌جمهور آمریکا و سازمان ملل بودند که انتظار آن می‌رفت.
اما رژیم آخوندی ایران و آمریکا ما را تروریست خطاب کردند.
همان برچسبی که تحت آن آخرین حمله به اشرف صورت گرفت، جایی که پسرم و ۳۴۰۰تن از یارانش که برای آزادی ایران مبارزه می‌کنند، در آن‌جا به‌سر می‌برند.
نیروهای مالکی در آوریل۲۰۱۱ به کمپ اشرف حمله کردند که دراثر این حمله ۳۶تن کشته و صدها نفر مجروح شدند. هیچ‌گونه تحقیقاتی هیچ‌گاه توسط هیچ سازمان بین‌المللی، از جمله سازمان ملل صورت نگرفت.
مالکی از ضرب‌الاجل ۳۱دسامبر علیه اشرف و نیز اخلال در کار کمیساریای عالی پناهندگی در ثبت‌نامه پسرم و دوستانش، برای هموار کردن یک حمله دیگر استفاده می‌کند.
و شما آقای ر‌ئیس جمهور، قبول کرده‌اید او را به‌عنوان مهمان خود در کاخ سفید درحالی‌که تحت تحقیق برای جنایت علیه بشریت است بپذیرید
آقای رئیس‌جمهور،
هرگونه جابه‌جایی در عراق پسرم و دوستان وی، بدون حفاظت آمریکا و یا سازمان ملل، امضای اعدام آنهاست.
شما باید مالکی را از این توطئه جابجایی، منصرف کنید.
آقای بان کی‌مون دبیرکل ملل متحد،
شما می‌توانید ۳۴۰۰تن ساکنان بدون دفاع اشرف را با اختصاص دادن نیروهای کلاه آبی حفاظت کنید
همین حالا اقدام کنید.
