آقای کوبلر با بی خانمان کردن ساکنان اشرف
و فرستادن آنها به زندان لیبرتی خدمت اصلی را به رژیم ایران و مالکی کرد و نه به
ساکناناکنون نیز درخواست حداقل حقوق از جانب آنها را زیاده خواهی جلوه دادن فتوای
یک کشتار دیگر است
متن نامه نائب رئیس پارلمان اروپا و رئیس
کمیته بین المللی در جستجوی عدالت به دبیرکل ملل متحد
آقای بانکی مون دبیر کل ملل متحد
دبیر کل عزیزمن در ۲۴ می طی نامه ای نگرانی های خود و همکارانم در پارلمان اروپا و کمیته بین المللی در جستجوی عدالت را پیرامون عملکردهای سفیر کوبلر نماینده ویژه شما در عراق در ارتباط با مخالفان ایرانی در کمپ های لیبرتی و اشرف، با شما در میان گذاشتم و خواسته های حداقل و مبرم آنان را برای ادامه انتقال به لیبرتی به شما منتقل کردم.
اوایل ژوئن در پاسخ، نامه ای از آقای لین پاسکو دریافت کردم که متاسفانه نگرانیهای اصلی مرا بی پاسخ گذاشته و استدلالهای شناخته شده آقای کوبلر را تکرار کرده بود.
تعجب آور اینکه آقای کوبلر این پاسخ را که به تاریخ ۲۹ مه است، اول ژوئن برای نماینده ساکنان اشرف در خارج از عراق فرستاد، در حالیکه اصل نامه چند روز بعد به دفتر من رسید.
اما دلیل نوشتن نامه حاضر، گزارش جدیدی از آقای کوبلر است که اخیرا از منابع اتحادیه اروپا بدست من رسیده و نشان میدهد عدم تصحیح رفتار نماینده ویژه می تواند خسارتهای جبران ناپذیری برای مخالفان ایرانی و حیثیت سازمان ملل بدنبال داشته باشد
آقای بانکی مون دبیر کل ملل متحد
دبیر کل عزیزمن در ۲۴ می طی نامه ای نگرانی های خود و همکارانم در پارلمان اروپا و کمیته بین المللی در جستجوی عدالت را پیرامون عملکردهای سفیر کوبلر نماینده ویژه شما در عراق در ارتباط با مخالفان ایرانی در کمپ های لیبرتی و اشرف، با شما در میان گذاشتم و خواسته های حداقل و مبرم آنان را برای ادامه انتقال به لیبرتی به شما منتقل کردم.
اوایل ژوئن در پاسخ، نامه ای از آقای لین پاسکو دریافت کردم که متاسفانه نگرانیهای اصلی مرا بی پاسخ گذاشته و استدلالهای شناخته شده آقای کوبلر را تکرار کرده بود.
تعجب آور اینکه آقای کوبلر این پاسخ را که به تاریخ ۲۹ مه است، اول ژوئن برای نماینده ساکنان اشرف در خارج از عراق فرستاد، در حالیکه اصل نامه چند روز بعد به دفتر من رسید.
اما دلیل نوشتن نامه حاضر، گزارش جدیدی از آقای کوبلر است که اخیرا از منابع اتحادیه اروپا بدست من رسیده و نشان میدهد عدم تصحیح رفتار نماینده ویژه می تواند خسارتهای جبران ناپذیری برای مخالفان ایرانی و حیثیت سازمان ملل بدنبال داشته باشد
این گزارش، بازدید ۲۷ می آقای کوبلر از
لیبرتی است و در ذیل آن تصریح شده است که نسخه های آن برای ارگانهای مختلف ملل
متحد، سفارت امریکا، نماینده اتحادیه اروپا و دولت عراق و کسانی که ممکن است درگیر
این موضوع باشند ارسال میشود و محتوای آن به اطلاع ساکنان لیبرتی نیز می رسد.
اما من وقتی از نمایندگان آنان پیرامون بازدید ۲۷ می سئوال کردم، متوجه شدم که آنها نسخه ای از همان گزارش آقای کوبلر را از منابع خود در درون رژیم ایران دریافت کرده اند.
علاوه بر این، آنها به من یادآور شدند که روز ۲۷ می مشاور حقوقی ساکنان، گزارش این دیدار را به همراه خواستهای فوری برای آقای کوبلر و دیگر مقامات امریکایی و ملل متحد ارسال کرده و نسخه آن را برای من هم فرستاده بودند.
همچنانکه ذیلا توضیح خواهم داد گزارش آقای کوبلر سراپا مغرضانه است و شکی باقی نمی گذارد که تا آنجاکه به اشرف برمیگردد او یک هدف خاص سیاسی را دنبال می کند که به هیچوجه در خدمت حقوق ساکنان نیست.
من در نامه ام به کمیسر عالی پناهندگان در روز ۲۸ می نوشتم ” آقای کوبلر متاسفانه بجای اینکه در صدد بهبود شرایط لیبرتی باشد بنظر می رسد که دستورکارش قبل از هر چیز بستن اشرف به هر قیمت و تلنبار کردن ساکنان در زندان لیبرتی است این چیزی است که خشم و ناراحتی همه ما را برانگیخته است ”
حالا بعد از این گزارش احساس می کنم که باز هم نسبت به اهداف و برنامه های آقای کوبلر خوشبین بودم. بازدید ۲۷می بلافاصله پس از بازگشت آقای کوبلر از سفر به تهران به بغداد صورت گرفته است. سکوت آقای کوبلر در مورد مذاکراتش در این سفر در باره اشرف و لیبرتی نگرانیهای ما را در این زمینه بسا بیشتر کرده است.
در یک کلام سطور نوشته و نانوشته این گزارش این را القا میکند که دولت عراق با تفاهم و بردباری با ساکنان برخورد میکند حداقلهای ضروری را تامین می کند، اما ساکنان زیاده خواه هستند، خواستهای غیر منطقی دارند، از گفتگو با مقامات عراقی سرباز می زنند ، بحران سازی می کنند و برای کسانی که میخواهند کمپ را ترک کنند مشکل تولید میکنند.
نتیجه منطقی این گزارش اینست که مقصر هر کمبود یا تعرضی از سوی عراق، خود ساکنان هستند.
این جز جعل و تحریف چیز دیگری نیست. این اولین بار است که من در مورد یک مقام سازمان ملل یا یک مقام کشورهای دمکراتیک این کلمات را به کار می برم که تا کنون فقط در مورد مقامهای نظامهای دیکتاتوری بکار برده بودم.
اگر آنچه را که در ۶ ماه گذشته بر سر ساکنان اشرف رفته مرور کنید و اگر نقض عهد های آقای کوبلر را شمارش کنید و اگر گزارشهای غیر واقعی او را از نظر بگذرانید مرا بخاطر این کلمات مواخذه نخواهید کرد.
بعد از این مقدمه اجازه بدهید به جزییاتی از این گزارش بپردازم:
اما من وقتی از نمایندگان آنان پیرامون بازدید ۲۷ می سئوال کردم، متوجه شدم که آنها نسخه ای از همان گزارش آقای کوبلر را از منابع خود در درون رژیم ایران دریافت کرده اند.
علاوه بر این، آنها به من یادآور شدند که روز ۲۷ می مشاور حقوقی ساکنان، گزارش این دیدار را به همراه خواستهای فوری برای آقای کوبلر و دیگر مقامات امریکایی و ملل متحد ارسال کرده و نسخه آن را برای من هم فرستاده بودند.
همچنانکه ذیلا توضیح خواهم داد گزارش آقای کوبلر سراپا مغرضانه است و شکی باقی نمی گذارد که تا آنجاکه به اشرف برمیگردد او یک هدف خاص سیاسی را دنبال می کند که به هیچوجه در خدمت حقوق ساکنان نیست.
من در نامه ام به کمیسر عالی پناهندگان در روز ۲۸ می نوشتم ” آقای کوبلر متاسفانه بجای اینکه در صدد بهبود شرایط لیبرتی باشد بنظر می رسد که دستورکارش قبل از هر چیز بستن اشرف به هر قیمت و تلنبار کردن ساکنان در زندان لیبرتی است این چیزی است که خشم و ناراحتی همه ما را برانگیخته است ”
حالا بعد از این گزارش احساس می کنم که باز هم نسبت به اهداف و برنامه های آقای کوبلر خوشبین بودم. بازدید ۲۷می بلافاصله پس از بازگشت آقای کوبلر از سفر به تهران به بغداد صورت گرفته است. سکوت آقای کوبلر در مورد مذاکراتش در این سفر در باره اشرف و لیبرتی نگرانیهای ما را در این زمینه بسا بیشتر کرده است.
در یک کلام سطور نوشته و نانوشته این گزارش این را القا میکند که دولت عراق با تفاهم و بردباری با ساکنان برخورد میکند حداقلهای ضروری را تامین می کند، اما ساکنان زیاده خواه هستند، خواستهای غیر منطقی دارند، از گفتگو با مقامات عراقی سرباز می زنند ، بحران سازی می کنند و برای کسانی که میخواهند کمپ را ترک کنند مشکل تولید میکنند.
نتیجه منطقی این گزارش اینست که مقصر هر کمبود یا تعرضی از سوی عراق، خود ساکنان هستند.
این جز جعل و تحریف چیز دیگری نیست. این اولین بار است که من در مورد یک مقام سازمان ملل یا یک مقام کشورهای دمکراتیک این کلمات را به کار می برم که تا کنون فقط در مورد مقامهای نظامهای دیکتاتوری بکار برده بودم.
اگر آنچه را که در ۶ ماه گذشته بر سر ساکنان اشرف رفته مرور کنید و اگر نقض عهد های آقای کوبلر را شمارش کنید و اگر گزارشهای غیر واقعی او را از نظر بگذرانید مرا بخاطر این کلمات مواخذه نخواهید کرد.
بعد از این مقدمه اجازه بدهید به جزییاتی از این گزارش بپردازم:
روابط آقای کوبلر با رژیم ایران و
مشکل عدم شفافیت۱-همچنانکه فوقا اشاره کردم نسخه گزارش توسط سفارت
تهران در بغداد برای نیروی تروریستی قدس و وزارت خارجه ایران ارسال شده است. آقای
کوبلر باید پاسخ بدهد که چگونه گزارش دشمنان قسم خورده یک رژیم فاشیستی، به دست
همان رژیم رسیده است. آیا آقای کوبلر آن را در ارتباطات شناخته شده اش با سفیر رژیم
به او داده یا از طریق دولت عراق به دست این رژیم رسیده است و یا رژیم ایران شامل
”طرف های دیگر که ممکن است درگیر باشند” می شود که در پایان گزارش به آن اشاره شده
است.
۲-گزارش کوبلر به نحو حیرت انگیزی با یک اشاره بسیار گذرا از اولین خواست ساکنان در ۲۷می عبور کرده است. آنها خواستهایشان را در ۱۸ ماده برای آقای کوبلر توضیح داده و همان روز به صورت مکتوب برای وی فرستاده اند. اولین خواست عبارت است از اینکه: «نماینده ویژه دبیرکل هیچگونه دخالت رژیم ایران را علیه مخالفانش در اشرف و لیبرتی مجاز نخواهد شمرد».
ساکنان در این جلسه و قبل و بعد از آن یک به یک موارد دخالت دادن رژیم ایران را مطرح کردند اما نه در صحنه جواب گرفتند و نه در گزارش به آن اشاره شده است.
۳-ساکنان نقل قولهای سفیر رژیم ایران از آقای کوبلر علیه ساکنان اشرف در ۲۲ و ۲۴ ژانویه، اظهارات فالح فیاض مشاور امنیت ملی مالکی را پس از بازگشت از تهران در ۲۴ آوریل در مورد ارتباطات آقای کوبلر با مقامات رژیم ایران در مورد موضوع بستن اشرف و ملاقات مقامات وزارت اطلاعات در هتل لاله تهران با آقای کوبلر و طرح موضوع محاکمه و استرداد شماری از ساکنان اشرف را .... با او در میان گذاشتند.
آیا نادیده گرفتن این نکات با انتقال نسخه گزارش به نیروی تروریستی قدس بی ارتباط است؟ ما به یاد می آوریم زمانی که آقای کوبلر در اوایل فوریه گذشته از بروکسل دیدن میکرد به مقامات اروپایی به صراحت گفت که سفیر رژیم ایران به او گفته است تا ساکنان اشرف به لیبرتی منتقل نشوند به او ویزای ورود به ایران داده نخواهد شد و در عمل هم او پس از انتقال دو سوم ساکنان، ویزا دریافت کرد.
۲-گزارش کوبلر به نحو حیرت انگیزی با یک اشاره بسیار گذرا از اولین خواست ساکنان در ۲۷می عبور کرده است. آنها خواستهایشان را در ۱۸ ماده برای آقای کوبلر توضیح داده و همان روز به صورت مکتوب برای وی فرستاده اند. اولین خواست عبارت است از اینکه: «نماینده ویژه دبیرکل هیچگونه دخالت رژیم ایران را علیه مخالفانش در اشرف و لیبرتی مجاز نخواهد شمرد».
ساکنان در این جلسه و قبل و بعد از آن یک به یک موارد دخالت دادن رژیم ایران را مطرح کردند اما نه در صحنه جواب گرفتند و نه در گزارش به آن اشاره شده است.
۳-ساکنان نقل قولهای سفیر رژیم ایران از آقای کوبلر علیه ساکنان اشرف در ۲۲ و ۲۴ ژانویه، اظهارات فالح فیاض مشاور امنیت ملی مالکی را پس از بازگشت از تهران در ۲۴ آوریل در مورد ارتباطات آقای کوبلر با مقامات رژیم ایران در مورد موضوع بستن اشرف و ملاقات مقامات وزارت اطلاعات در هتل لاله تهران با آقای کوبلر و طرح موضوع محاکمه و استرداد شماری از ساکنان اشرف را .... با او در میان گذاشتند.
آیا نادیده گرفتن این نکات با انتقال نسخه گزارش به نیروی تروریستی قدس بی ارتباط است؟ ما به یاد می آوریم زمانی که آقای کوبلر در اوایل فوریه گذشته از بروکسل دیدن میکرد به مقامات اروپایی به صراحت گفت که سفیر رژیم ایران به او گفته است تا ساکنان اشرف به لیبرتی منتقل نشوند به او ویزای ورود به ایران داده نخواهد شد و در عمل هم او پس از انتقال دو سوم ساکنان، ویزا دریافت کرد.
۴-گزارش تصریح میکند که محتوای گزارش با
رهبران ساکنان در میان گذاشته می شود . چرا این گزارش به آنان که سوژه اصلی هستند
داده نمی شود؟ اما ساکنان تصریح میکنند که محتوای این گزارش و از جمله هیچ یک از
مطالب خلاف واقع آن هم به اطلاع ساکنان نرسیده است در حالیکه آنها با توجه به سابقه
امانت دار نبودن آقای کوبلر مستمرا خواسته اند گزارش های خود و یا حداقل کدهای
ساکنان را با آنها چک کند. نماینده ویژه در گزارش تصریح میکند که ازساکنان خواسته
است یونامی را به جانبداری و بی عملی متهم نکنند. اما این گزارش و پنهان کردن آن از
ساکنان و سر در آوردن آن از نزد رژیم ایران، بهترین دلیل بر جانبداری اوست.
مخدوش کردن چهره ساکنان و راه
بازکردن برای اهداف شوم۵- مخدوش کردن چهره ساکنان، یک شیوه شناخته شده
آقای کوبلر از ابتدا بوده است. او در هفته های اول یک کارزار گسترده راه انداخته
بود که ساکنان را مقصر خرابی زیر ساختها نشان بدهد. ساکنان لیبرتی در نامه ای به
تاریخ ۲۷ فوریه به دبیر کل و وزیر خارجه آمریکا خانم کلینتون و آقای کوبلر و دیگر
مقامات ذیربط، ضمن اشاره به وضعیت وخیم زیر ساخت ها نوشتند:« دستهایی در کار است که
فضاحت زندان لیبرتی را لاپوشانی کرده و قربانی، یعنی ما را ، مقصر جلوه دهد و مارا
به ”عدم همکاری“ و”خرابکاری “متهم کند. این کار. زمینه سازی برای حلقات بعدی توطئه
و ادامه کارزار شیطان سازی است که خمینی ۳۳ سال پیش شروع کرد و گفت مجاهدین خودشان
را شکنجه میکنند تا” نظام اسلامی“ را بدنام کنند. دولت عراق هم بعد از ۸ آوریل ۲۰۱۱
که ۳۶ خواهر و برادر ما را کشت، خود ما را مقصر معرفی کرد».
۶- این کارزار پخش اطلاعات دروغ به نحو گسترده ای در واشنگتن نیویوریک و ژنو و بروکسل و بغداد ادامه یافت. روز ۲۸ فوریه نماینده ویژه با نمایندگان پارلمان اروپا از جمله من و استرون استیونسون مسئول رابطه با عراق تماس گرفت و همین دعاوی دروغ را تکرار کرد. در همین رابطه کمیته درجستجوی عدالت طی اطلاعیه ای در روز اول مارس نوشت
”... تحقیقات نشان می دهد دروغ پردازیها علیه ساکنان لیبرتی نه تنها مطلقا کذب است بلکه آنها برغم امکانات بسیار محدود در ۱۰۰ روز گذشته از هیچ تلاشی برای بهبود وضعیت کمپ کوتاهی نکردند” و افزود ” کمیته درجستجوی عدالت از دبیرکل ملل متحد می خواهد یک گروه تحقیق مستقل که مورد اعتماد ساکنان هم باشد تعیین کند تا در مورد این اطلاعات دروغ تحقیق کند و اجازه ندهد این کارزار شیطان سازی و عدم بیطرفی مقامات رسمی ملل متحد زمینه ساز جابجایی اجباری و یک کشتار دیگر علیه ساکنان در اشرف باشد. علاوه بر این ما از دبیرکل و نماینده ویژه میخواهیم، امکان بازدید یک هیات از پارلمان اروپا را در اولین فرصت ممکن از لیبرتی و اشرف فراهم کند تا آنها خود مستقیما وضع را از نزدیک ملاحظه کرده و حقیقت را مستقیما دریابند”.
۷- ۸ مارس ۲۰۱۲ نشریه امریکایی فارین پالیسی نوشت: ”سازمان ملل گزارش کرده است که اعضای مجاهدین در کمپ لیبرتی در کمپ خرابکاری میکنند، اشغالها را پراکنده میکنند و دستگاههای خدماتی را دستکاری میکنند تا نشان بدهند که وضعیت خیلی بدتر از واقعیت است”. این عینا همان مطالب آقای کوبلر به خود ماست.
۶- این کارزار پخش اطلاعات دروغ به نحو گسترده ای در واشنگتن نیویوریک و ژنو و بروکسل و بغداد ادامه یافت. روز ۲۸ فوریه نماینده ویژه با نمایندگان پارلمان اروپا از جمله من و استرون استیونسون مسئول رابطه با عراق تماس گرفت و همین دعاوی دروغ را تکرار کرد. در همین رابطه کمیته درجستجوی عدالت طی اطلاعیه ای در روز اول مارس نوشت
”... تحقیقات نشان می دهد دروغ پردازیها علیه ساکنان لیبرتی نه تنها مطلقا کذب است بلکه آنها برغم امکانات بسیار محدود در ۱۰۰ روز گذشته از هیچ تلاشی برای بهبود وضعیت کمپ کوتاهی نکردند” و افزود ” کمیته درجستجوی عدالت از دبیرکل ملل متحد می خواهد یک گروه تحقیق مستقل که مورد اعتماد ساکنان هم باشد تعیین کند تا در مورد این اطلاعات دروغ تحقیق کند و اجازه ندهد این کارزار شیطان سازی و عدم بیطرفی مقامات رسمی ملل متحد زمینه ساز جابجایی اجباری و یک کشتار دیگر علیه ساکنان در اشرف باشد. علاوه بر این ما از دبیرکل و نماینده ویژه میخواهیم، امکان بازدید یک هیات از پارلمان اروپا را در اولین فرصت ممکن از لیبرتی و اشرف فراهم کند تا آنها خود مستقیما وضع را از نزدیک ملاحظه کرده و حقیقت را مستقیما دریابند”.
۷- ۸ مارس ۲۰۱۲ نشریه امریکایی فارین پالیسی نوشت: ”سازمان ملل گزارش کرده است که اعضای مجاهدین در کمپ لیبرتی در کمپ خرابکاری میکنند، اشغالها را پراکنده میکنند و دستگاههای خدماتی را دستکاری میکنند تا نشان بدهند که وضعیت خیلی بدتر از واقعیت است”. این عینا همان مطالب آقای کوبلر به خود ماست.
بیان نیمی از حقیقت و پنهان کردن
نیم دیگر آن۸-گزارش چند بار اشاره میکند ساکنان از صحبت با دولت عراق
خودداری میکنند. این یک فریب محض است. آقای کوبلر بهتر از هر کسی سابقه امر را
میداند. من و همکارانم بارها این موضوع را هم برای شما و هم برای آقای کوبلر نوشتم
دولت عراق فردی بنام صادق محمد کاظم را مسئول کمپ گذاشته که در هر دو قتل عام دست
داشته و مسئول قتل ۴۷ تن و مجروح شدن ۱۰۰۰ تن بوده و از سوی دادگاه اسپانیا تحت
تعقیب است.
من در ۲ دسامبر ۲۰۰۹ به نخست وزیر مالکی نوشتم که این فرد عامل نیروی تروریستی قدس است و نسخه نامه را برای شما هم فرستادم. با اینحال ساکنان به درخواست آقای کوبلر سه ماه در ملاقاتهایی که به طور روزانه تحت ریاست او تشکیل میشد شرکت کردند، ملاقاتهایی که نه تنها هیچ مساله ای در آن حل نمیشد بلکه باعث تشدید خصومتها میشد. پس از سه ماه، ساکنان اعلام کردند دیگر در این ملاقاتها شرکت نمیکنند مگر درصورتیکه دولت عراق نماینده ای بگذارد که در قتل عام دست نداشته باشد. آیا اینکه شما با قاتلان خواهران و برادرانتان بر سر یک میز ننشینید، ماکزیمالیسم و زیاده خواهی است؟! آقای کوبلر قبل از انتقال اولین گروه به لیبرتی هم در پاریس و هم در اشرف به ساکنان قول داده بود این فرد را در سرنوشت آنها مداخله نخواهد داد. او به خوبی میداند که همین الان هم وقتی آقایان جورج باکوس و کلنل حقی دو نماینده دیگر عراق به لیبرتی میروند، ساکنان در ملاقات آنها شرکت میکنند. بگذریم که در همان ملاقاتها هم هیچ مشکلی حل نمیشود.
۹-البته هدف آقای کوبلر از این تحریف چندش آور در قسمت دیگر گزارش روشن میشود، آنجا که مینویسد: ”بدلیل اینکه ساکنان از صحبت با عراقیها خودداری میکنند و دولت عراق در تصمیمات مهم تاخیر میکند، با تاسف مشاهده میشود که در حال حاضر پیشرفت زیادی صورت نگرفته است”. روشن است که می خواهد ساکنان مقصر جلوه داده شوند و دولت عراق تبرئه شود.
۱۰-آقای کوبلر این حقیقت را ناگفته میگذارد که در ۴ ماه گذشته هیچ مشکلی از لیبرتی حل نشده و همه قول و قرارها و نامه های آقای کوبلر پوچ از آب در آمده است.
آقای کوبلر میخواهد چنین وانمود کند که او توانسته است جلوی خونریزی در اشرف را بگیرد و حقوق ساکنان را تامین کند. این وارونه جلوه دادن حقیقت است. حقیقت اینست که دولت عراق و شخص مالکی پس از قتل عام ۸ آوریل ۲۰۱۱ تحت یک فشار گسترده بین المللی فزاینده قرار داشت، آقای کوبلر با بی خانمان کردن ساکنان اشرف و فرستادن آنها به زندان لیبرتی، البته خدمت اصلی را به رژیم ایران و مالکی کرد، نه به ساکنان. استرون استیونسون در جلسه یی در پارلمان اروپا در ۶ ژوئن، گفت احساس گناه میکند که با باور به حرفهای آقای کوبلر ساکنان اشرف و رهبری آنها را تشویق به رفتن به لیبرتی کرده است. در حالیکه لیبرتی یک زندان با شرایط غیر قابل قبول است.
من در ۲ دسامبر ۲۰۰۹ به نخست وزیر مالکی نوشتم که این فرد عامل نیروی تروریستی قدس است و نسخه نامه را برای شما هم فرستادم. با اینحال ساکنان به درخواست آقای کوبلر سه ماه در ملاقاتهایی که به طور روزانه تحت ریاست او تشکیل میشد شرکت کردند، ملاقاتهایی که نه تنها هیچ مساله ای در آن حل نمیشد بلکه باعث تشدید خصومتها میشد. پس از سه ماه، ساکنان اعلام کردند دیگر در این ملاقاتها شرکت نمیکنند مگر درصورتیکه دولت عراق نماینده ای بگذارد که در قتل عام دست نداشته باشد. آیا اینکه شما با قاتلان خواهران و برادرانتان بر سر یک میز ننشینید، ماکزیمالیسم و زیاده خواهی است؟! آقای کوبلر قبل از انتقال اولین گروه به لیبرتی هم در پاریس و هم در اشرف به ساکنان قول داده بود این فرد را در سرنوشت آنها مداخله نخواهد داد. او به خوبی میداند که همین الان هم وقتی آقایان جورج باکوس و کلنل حقی دو نماینده دیگر عراق به لیبرتی میروند، ساکنان در ملاقات آنها شرکت میکنند. بگذریم که در همان ملاقاتها هم هیچ مشکلی حل نمیشود.
۹-البته هدف آقای کوبلر از این تحریف چندش آور در قسمت دیگر گزارش روشن میشود، آنجا که مینویسد: ”بدلیل اینکه ساکنان از صحبت با عراقیها خودداری میکنند و دولت عراق در تصمیمات مهم تاخیر میکند، با تاسف مشاهده میشود که در حال حاضر پیشرفت زیادی صورت نگرفته است”. روشن است که می خواهد ساکنان مقصر جلوه داده شوند و دولت عراق تبرئه شود.
۱۰-آقای کوبلر این حقیقت را ناگفته میگذارد که در ۴ ماه گذشته هیچ مشکلی از لیبرتی حل نشده و همه قول و قرارها و نامه های آقای کوبلر پوچ از آب در آمده است.
آقای کوبلر میخواهد چنین وانمود کند که او توانسته است جلوی خونریزی در اشرف را بگیرد و حقوق ساکنان را تامین کند. این وارونه جلوه دادن حقیقت است. حقیقت اینست که دولت عراق و شخص مالکی پس از قتل عام ۸ آوریل ۲۰۱۱ تحت یک فشار گسترده بین المللی فزاینده قرار داشت، آقای کوبلر با بی خانمان کردن ساکنان اشرف و فرستادن آنها به زندان لیبرتی، البته خدمت اصلی را به رژیم ایران و مالکی کرد، نه به ساکنان. استرون استیونسون در جلسه یی در پارلمان اروپا در ۶ ژوئن، گفت احساس گناه میکند که با باور به حرفهای آقای کوبلر ساکنان اشرف و رهبری آنها را تشویق به رفتن به لیبرتی کرده است. در حالیکه لیبرتی یک زندان با شرایط غیر قابل قبول است.
رابطه ساکنان و
یونامی۱۱-گزارش مینویسد:” طی بازدید بعدازظهر کمپ حریه بسیار آرام
بود. طرف حسابهای همیشگی نه خود را به ناظران ملل متحد که در حال بازدید بودند
نشان دادند و نه آمار روزانه خدماتی را که ملل متحد درخواست کرده است، ارسال
کردند.” او میخواهد چنین القا کند که گویا ساکنان از همکاری با یونامی و ناظران آن
سر باز می زنند.
پیش از این نماینده ویژه هم در پاریس و هم در لیبرتی بطور تعجب آوری گفته بود ناظران ملل متحد در کمپ تحت کنترل ”طرف حسابهای همیشگی” هستند و آنها ترجیح میدهند که در کمپ تنها تردد کنند. اشاره او به افرادی از ساکنان بود که به عنوان مترجم یا راهنما در خدمت ناظران بودند. متعاقبا ساکنان از اوایل ماه مه به یونامی اطلاع دادند برای ممانعت از هر گونه سوء تفاهم از این به بعد این طرف حسابها در تردد های نمایندگان یونامی حضور نخواهند داشت و ناظران هر کجا که میخواهند خودشان بروند، اگر نیاز به کمک داشتند از قبل اطلاع بدهند تا این طرف حسابها با آنها همراه شوند. در روز ۲۷ می ناظران هیچ درخواستی برای حضور این طرف حسابها نداده بودند.
موضوع ندادن آمار خدماتی روزانه نیز صحت ندارد و نماینده ساکنان آن روز هم مثل سایر روزها آمار خدمات ارائه شده به کمپ را در اختیار ناظران سازمان ملل قرار دادند.
پیش از این نماینده ویژه هم در پاریس و هم در لیبرتی بطور تعجب آوری گفته بود ناظران ملل متحد در کمپ تحت کنترل ”طرف حسابهای همیشگی” هستند و آنها ترجیح میدهند که در کمپ تنها تردد کنند. اشاره او به افرادی از ساکنان بود که به عنوان مترجم یا راهنما در خدمت ناظران بودند. متعاقبا ساکنان از اوایل ماه مه به یونامی اطلاع دادند برای ممانعت از هر گونه سوء تفاهم از این به بعد این طرف حسابها در تردد های نمایندگان یونامی حضور نخواهند داشت و ناظران هر کجا که میخواهند خودشان بروند، اگر نیاز به کمک داشتند از قبل اطلاع بدهند تا این طرف حسابها با آنها همراه شوند. در روز ۲۷ می ناظران هیچ درخواستی برای حضور این طرف حسابها نداده بودند.
موضوع ندادن آمار خدماتی روزانه نیز صحت ندارد و نماینده ساکنان آن روز هم مثل سایر روزها آمار خدمات ارائه شده به کمپ را در اختیار ناظران سازمان ملل قرار دادند.
توصیف حقوق حداقل ساکنان لیبرتی
تحت عنوان ماکسیمالیسم (زیاده طلبی) و «فتوای» ارتکاب
جنایت۱۲-گزارش کوبلر ساکنان را به زیاده خواهی متهم میکند. خلاصه
گزارش تصریح میکند ”در حالیکه نماینده ویژه دبیرکل در مورد ضروریات انساندوستانه از
قبیل آب، برق و تسهیلات برای بیماران از طرف ملل متحد متعهد شد، از ساکنان درخواست
کرد که خواسته های خود را اولویت بندی کنند و در مورد موارد فرعی تر انعطاف بخرج
دهند” در جای دیگر می نویسد ”چندین خواسته، به روشی جامع و زیاده خواهانه ، جمله
بندی شده است ( و با این به اوج میرسد که ما همه میخواهیم به کمپ اشرف برگردیم )،
به نحویکه حتی محدودیتهای معقول نیز به رهبران کمپ اجازه میدهد ادعا کنند که کامل
اجرا نشده است . در حالیکه نماینده ویژه از رهبران کمپ بخاطر به روز کردن تشکر
کرد، ما همچنین از آنها درخواست میکنیم که واقعگرا باشند و درخواستهایشان را اولویت
بندی کنند و مستقیما با دولت عراق مطرح کنند”.
هر کس که کمترین آشنایی با ساکنان لیبرتی داشته باشد، در می یابد چه اهداف شومی پشت این توصیفات وجود دارد.
۱۳- در ملاقات ۲۷ مه نمایندگان ساکنان از نماینده ویژه خواستند که عراق از ایجاد مانع برای اینکه ساکنان بتوانند به میزان مشخصی از آب که مورد نیازشان است به هزینه خودشان دسترسی داشته باشند، خوداری کند و این، حرف ساکنان از روز اول ورود به لیبرتی بوده است. اگر آقای کوبلر دو روز در لیبرتی زندگی میکرد متوجه میشد که ساکنان میخواهند می نیمم آب را برای شتشو، استحمام و حداقل نظافت محیط داشته باشند و چندین طرح به همین منظور به دولت عراق ارائه کرده اند که با هزینه خود ساکنان اجرا شود ولی عراق عملا مخالفت کرده است.
۱۴-نماینده ویژه در گزارش خود هیچ اشاره ای به هزینه ای که ساکنان طی ۳ماه گذشته برای تامین آب و برق کرده اند نمیکند. هزینه سوخت لیبرتی در سه ماه گذشته برای تولید برق بیش از ۷۷۰ هزار دلار اجاره تانکرهای تخلیه فاضلاب ۲۷۲ هزار دلار و اجاره تانکرهای آب بیش از ۱۰۱ هزار دلار بوده که اسناد آن موجود و آقای کوبلر از آن مطلع است.
۱۵-گزارش مدعی است که نحوه استقرار پلیس” یک نقض جدی توافق ۱۶مارس “ نیست و ادعای ساکنان را مبنی بر اینکه چک نشده اند را رد می کند. این در حالی است که مقایسه تصویرهای کنونی حضور پلیس در کمپ و توافقنامه ۱۶ مارس ابهامی باقی نمی گذارد که بیش از ۸۰ در صد موارد آن اجرا نشده و دولت عراق مستمرا آنرا نقض کرده است. اجرای کامل این توافق نامه پیش شرط انتقال گروه سوم و گروه های بعدی بوده است.
۱۶-آقای کوبلر بخوبی میداند رهبری کمپ و نمایندگان ساکنان در خارج از اشرف و بطور خاص خانم رجوی بارها و بارها بدرخواست آقای کوبلر از می نیمم های خود صرفنظر کرده اند. آنها از اقامت ۲۵ ساله در عراق، از حق مسلم پناهندگی در این کشور، از اشرف خانه و کاشانه ای که ربع قرن در آن زندگی کرده اند، از آزادی تردد در اشرف و لیبرتی، از دسترسی به وکیل، از دیدار دوستان و خانواده شان در اشرف و لیبرتی و دهها حق مسلم دیگر صرفنظر کرده و از آقای کوبلر نخواسته اند از این حقوق مسلم دفاع کند. کاش آقای کوبلر آنچه را که از نظر او زیاده طلبی است، ذکر میکرد. کدامیک از ۱۸ ماده ای که ساکنان بصورت کتبی و شفاهی به او داده اند و خود او در گزارش آنها را البته بسیار خلاصه و مثله شده نوشته، زیاده خواهی است؟
آیا از نظر آقای کوبلر عدم دخالت رژیم ایران، انتقال ۶ تانکر و بارهای باقیمانده گروه پنجم، اجرای توافقات پیشین، تعیین تاریخ برای وصل آب و برق به سیستم شهر، امکانات برای فضای سبز، تعیین تکلیف اموال، دسترسی به سوخت به قیمت معمول، آزادی استفاده از لیفت تراک و بیل مکانیکی، ساختن پیاده رو، سمپاشی، تعمیر سیستمهای آب و برق، ساختن سایه بان و ... زیاده طلبی است؟!
اگر اینها زیاده خواهی است پس چه فرقی بین آقای کوبلر و رژیم ایران وجود دارد که میخواهد ساکنان را نابود کند یا اگر نشد آنها را وادارا به تسلیم کند و اگر این هم نشد، آنها را خنثی و بی اثر کند؟
۱۷-گزارش کوبلر چنین القاء میکند که ساکنان مانع پروسه پناهندگی شده اند و سه بار نماینده ویژه از ساکنان میخواهد که این پروسه استقرار درکشورهای ثالث را از ریل خارج نکنند، اجازه دهند پروسه ادامه پیدا کنند و تعهد خود را به این پروسه مورد تایید قرار دهند. در ملاقات ۲۷می نمایندگان ساکنان ضمن رد این اتهامات نماینده ویژه، تکرار کردند که با تمام وجود خواهان ادامه پروسه پناهندگی و استقرار درکشور های ثالث ، ساکنان هستند تا از زندان لیبرتی نجات پیدا کنند اما متاسفانه عدم پایبندی دولت عراق به توافقات خودش در یادداشت تفاهم و عدم قبول و اجرای نامه ها و توافقات نماینده ویژه، پروسه را از دور خارج کرده و پروژه محل ترانزیت موقت را به شکست کشانده است. ولی این اظهارات ساکنان در گزارش مانیتورینگ کوبلر سانسور شده اند. واقعیت این است که برغم همه مشکلات و کارشکنیها ساکنان از هیچ همکاری با کمیساریا کوتاهی نکرده اند.
هر کس که کمترین آشنایی با ساکنان لیبرتی داشته باشد، در می یابد چه اهداف شومی پشت این توصیفات وجود دارد.
۱۳- در ملاقات ۲۷ مه نمایندگان ساکنان از نماینده ویژه خواستند که عراق از ایجاد مانع برای اینکه ساکنان بتوانند به میزان مشخصی از آب که مورد نیازشان است به هزینه خودشان دسترسی داشته باشند، خوداری کند و این، حرف ساکنان از روز اول ورود به لیبرتی بوده است. اگر آقای کوبلر دو روز در لیبرتی زندگی میکرد متوجه میشد که ساکنان میخواهند می نیمم آب را برای شتشو، استحمام و حداقل نظافت محیط داشته باشند و چندین طرح به همین منظور به دولت عراق ارائه کرده اند که با هزینه خود ساکنان اجرا شود ولی عراق عملا مخالفت کرده است.
۱۴-نماینده ویژه در گزارش خود هیچ اشاره ای به هزینه ای که ساکنان طی ۳ماه گذشته برای تامین آب و برق کرده اند نمیکند. هزینه سوخت لیبرتی در سه ماه گذشته برای تولید برق بیش از ۷۷۰ هزار دلار اجاره تانکرهای تخلیه فاضلاب ۲۷۲ هزار دلار و اجاره تانکرهای آب بیش از ۱۰۱ هزار دلار بوده که اسناد آن موجود و آقای کوبلر از آن مطلع است.
۱۵-گزارش مدعی است که نحوه استقرار پلیس” یک نقض جدی توافق ۱۶مارس “ نیست و ادعای ساکنان را مبنی بر اینکه چک نشده اند را رد می کند. این در حالی است که مقایسه تصویرهای کنونی حضور پلیس در کمپ و توافقنامه ۱۶ مارس ابهامی باقی نمی گذارد که بیش از ۸۰ در صد موارد آن اجرا نشده و دولت عراق مستمرا آنرا نقض کرده است. اجرای کامل این توافق نامه پیش شرط انتقال گروه سوم و گروه های بعدی بوده است.
۱۶-آقای کوبلر بخوبی میداند رهبری کمپ و نمایندگان ساکنان در خارج از اشرف و بطور خاص خانم رجوی بارها و بارها بدرخواست آقای کوبلر از می نیمم های خود صرفنظر کرده اند. آنها از اقامت ۲۵ ساله در عراق، از حق مسلم پناهندگی در این کشور، از اشرف خانه و کاشانه ای که ربع قرن در آن زندگی کرده اند، از آزادی تردد در اشرف و لیبرتی، از دسترسی به وکیل، از دیدار دوستان و خانواده شان در اشرف و لیبرتی و دهها حق مسلم دیگر صرفنظر کرده و از آقای کوبلر نخواسته اند از این حقوق مسلم دفاع کند. کاش آقای کوبلر آنچه را که از نظر او زیاده طلبی است، ذکر میکرد. کدامیک از ۱۸ ماده ای که ساکنان بصورت کتبی و شفاهی به او داده اند و خود او در گزارش آنها را البته بسیار خلاصه و مثله شده نوشته، زیاده خواهی است؟
آیا از نظر آقای کوبلر عدم دخالت رژیم ایران، انتقال ۶ تانکر و بارهای باقیمانده گروه پنجم، اجرای توافقات پیشین، تعیین تاریخ برای وصل آب و برق به سیستم شهر، امکانات برای فضای سبز، تعیین تکلیف اموال، دسترسی به سوخت به قیمت معمول، آزادی استفاده از لیفت تراک و بیل مکانیکی، ساختن پیاده رو، سمپاشی، تعمیر سیستمهای آب و برق، ساختن سایه بان و ... زیاده طلبی است؟!
اگر اینها زیاده خواهی است پس چه فرقی بین آقای کوبلر و رژیم ایران وجود دارد که میخواهد ساکنان را نابود کند یا اگر نشد آنها را وادارا به تسلیم کند و اگر این هم نشد، آنها را خنثی و بی اثر کند؟
۱۷-گزارش کوبلر چنین القاء میکند که ساکنان مانع پروسه پناهندگی شده اند و سه بار نماینده ویژه از ساکنان میخواهد که این پروسه استقرار درکشورهای ثالث را از ریل خارج نکنند، اجازه دهند پروسه ادامه پیدا کنند و تعهد خود را به این پروسه مورد تایید قرار دهند. در ملاقات ۲۷می نمایندگان ساکنان ضمن رد این اتهامات نماینده ویژه، تکرار کردند که با تمام وجود خواهان ادامه پروسه پناهندگی و استقرار درکشور های ثالث ، ساکنان هستند تا از زندان لیبرتی نجات پیدا کنند اما متاسفانه عدم پایبندی دولت عراق به توافقات خودش در یادداشت تفاهم و عدم قبول و اجرای نامه ها و توافقات نماینده ویژه، پروسه را از دور خارج کرده و پروژه محل ترانزیت موقت را به شکست کشانده است. ولی این اظهارات ساکنان در گزارش مانیتورینگ کوبلر سانسور شده اند. واقعیت این است که برغم همه مشکلات و کارشکنیها ساکنان از هیچ همکاری با کمیساریا کوتاهی نکرده اند.
۱۸-آقای کوبلر عمد دارد چه در این گزارش و چه در گزارشهای دیگر از اقدامات سرکوبگرانه و محدودیتهای ضد انسانی نیروهای عراقی چشم بپوشد. ما امیدواریم ملل متحد پاسخ آقای کوبلر را در مورد صدها سوال از جمله سوالهای زیر دریافت کند:
• چرا جسد مهندس بردیا مستوفیان پس از ۷۰ روز به اقوامش در لیبرتی و اشرف تحویل نشده است؟ وی روز ۲۰ مارس همزمان با سال نو ایرانی بدنبال سه شبانه روز فعالیت فشرده برای انتقال به لیبرتی پس از ورود به لیبرتی درگذشت.
• چرا دولت عراق از ایجاد سایه بان برای بنگالهای لیبرتی ممانعت می کند؟
• چرا نیروهای عراقی ۶ خودرو تاسیساتی را از میان ستون پنجم به صورت راهزنانه برگرداندند؟ و ناظران یونامی متوجه نشدند و بعد هم هیچ اعتراضی نکردند؟ و چرا بر خلاف قول آقای کوبلر این خودروها بعدا به لیبرتی منتقل نشد؟
• چرا از انتقال خودروها و بنگالهای ویژه بیماران به لیبرتی جلوگیری می شود؟
• چرا دولت عراق از انتقال کولرهای ساکنان به لیبرتی جلوگیری میکند؟
• چرا دولت عراق از مراجعه تجار عراقی برای خرید اموال ساکنان اشرف ممانعت می کند؟
• چرا آقای کوبلر از ارائه یک درخواست به سازمان بین المللی مهاجرت، برای پذیرش مسئولیت در حل مشکل اموال ساکنان خودداری میکند؟
• چرا به رغم در خواستهای مکرر ساکنان یک گروه از مهندسان اشرف اجازه بازدید پیشاپیش از لیبرتی را نیافتند؟
• چرا اجازه باز دید ازلیبرتی به شخصیتهای برجسته آمریکایی مانند شهردار جولیانی و ژنرال فیلیپس( که قبلا مسئول حفاظت اشرف بوده ) و همچنین به آقای استرون استیونسون مسئول روابط پارلمان اروپا باعراق داده نشد؟
• داستان عکسهای دستکاری شده که آقای کوبلر در تاریخ۱۸ ژانویه ۲۰۱۲. برای ساکنان اشرف فرستاد چه بود؟ و چرا این عکسها با واقعیت این قدر تفاوت داشت؟
• چرا مساحت کمپ لیبرتی از ۴۰ کیلومتر مربع به ۲ و نیم کیلومتر مربع و متعاقبا به نیم کیلومتر مربع کاهش پیدا کرد؟ آیا آقای کوبلر خودش هم فریب عراقیها را خورده بود؟
• و صدها چرای دیگر راجع به آب و برق و فاضلاب و ضرورت جاده آسفالته برای عبور و مروز بیماران که ما دراینجا از ذکر آن می گذریم.
یک دروغ شرم آور که صرف نظر ازنیت
آقای کوبلر زمینه ساز جنایات ضد انسانی استما مجاهدین خلق ایران را می
شناسیم مطمئن باشید آنها شرافتمندتر از این هستند که در مقابلِ فشارهای رژیم ایران
و دولت عراق تسلیم شوند
۱۹-آنچه در این گزارش، باور نکردنی است اتهام نگه داشتن نفرات به زور در کمپ است. در قسمتی از گزارش مزبور تحت عنوان «تمامیت فیزیکی» آمده است: ”فرمانده پلیس تایید کرد که او در جریان شایعاتی قرار گرفته که به دو نفر که میخواسته اند جدا شوند اجازه خروج از کمپ توسط سایر ساکنان داده نشده و در این پروسه مجروح شده اند. وی گفت اطلاعاتش در این حد است که روز ۲۳ و ۲۴ می دو نفر یکی بخاطر بریدگیهای جدی اما نه با تهدید جانی روی دست چپش, و دیگری روی صورتش در کلینیک کمپ حریه مورد مداوا قرار گرفته بودند. او گفت بریدگی هر دو احتمالا توسط جسم تیز ایجاد شده بود که این نسبت به ادعای یکی از قربانیان که گفته بود یک آجر روی دستش افتاده شک ایجاد کرده بود». این دعاوی،آنقدر مغرضانه است که حتی یک دانشجوی سال اول حقوق هم ساختگی بودن آنرا تشخیص میدهد چه برسد به آقای کوبلر که همواره به اینکه یک وکیل با سابقه است افتخار میکند. اما قضیه از چه قرار است:
a ) یکی از ساکنان به نام آقای عبدالله زارعی، روز ۲۴ می هنگام فوتبال زمین خورد و صورتش زخمی شد. این جراحت ناشی از سنگلاخ بودن زمین است. دوستانش او را به کلینیک منتقل میکنند و دکتر عراقی او را معاینه کرده و بخیه میزند و روز ۳۰ می دکتر بخیه های او را میکشد. آقای کوبلر خواستهای مکرر و بی نتیجه ساکنان برای اینکه راههای اسفالته یا سیمانی درست کنند مطلع است و لابد در ا مورد این خواسته هم مدعی است که از ماکسیمالیسم ساکنان ناشی میشود.
b ) بلافاصله خبرگزاری وزارت اطلاعات موسوم به مهر و سایتهای وابسته به آن در همان روز نوشتند « منابع آگاه در داخل اردوگاه لیبرتی( که البته کسی جز صادق و لباس شخصی ها نیستند) در نزدیکی بغداد اعلام کردند: سه نفر از اعضای گروهک منافقین یکی از هم گروهای خود را با چاقو زده‌اند. این منبع اعلام کرد: فرد چاقو خورده هنگامی که قصد داشت اردوگاه را ترک و به نیروهای عراقی پناهنده شود مورد حمله قرار گرفت و به سبب شدت جراحت وارده به بیمارستان بغداد منتقل شده و حال وی وخیم گزارش شده.»
c ) این دروغ مضحک در روز ۲۵ می در دیلی ریپورت لیبرتی که مستمرا برای آقای کوبلر و همکارانش در یونامی و برای ما در پارلمان اروپا ارسال میشود، افشا شد و ضمن گزارش ماوقع نوشت ”نشر چنین دروغهایی توسط رژیم ایران همیشه در دوران آماده سازی برای توجیه فشار و محدودیتهای بیشتر روی ساکنان و یا حمله به آنها بکار گرفته شده است».
d ) بنابراین، روز ۲۷ می وقتی آقای کوبلر به لیبرتی رفته از این موضوع اطلاع داشته است. حال اگر او واقعا فکر میکند«نسبت به ادعای یکی از قربانیان که گفته بود یک آجر روی دستش افتاده شک» وجود دارد، چرا با نمایندگان کمپ مطرح نکرد؟ چرا نگفت که می خواهد فرد مجروح را ببیند؟
e ) تا کنون با بیش از ۴۲۰ نفر ازساکنان لیبرتی در کمیساریا مصاحبه شده است. اسامی همه نفراتی را که تا کنون به مصاحبه رفته اند، کمیساریا مشخص می کند. اگر واقعا چنین فردی می خواست به پلیس عراق پناهنده شود، چرا کمیساریا اسم او را به عنوان کسی که می خواهد مصاحبه کند، اعلام نکرد؟ تا آن فرد مفروض بتواند از دست بقیه ساکنان خلاص شود؟
این واقعا یک رویکرد سخیف، غیر مسئولانه و زشت است و صرف نظر ازنیت آقای کوبلر، زمینه ساز جنایات ضد انسانی است.
۱۹-آنچه در این گزارش، باور نکردنی است اتهام نگه داشتن نفرات به زور در کمپ است. در قسمتی از گزارش مزبور تحت عنوان «تمامیت فیزیکی» آمده است: ”فرمانده پلیس تایید کرد که او در جریان شایعاتی قرار گرفته که به دو نفر که میخواسته اند جدا شوند اجازه خروج از کمپ توسط سایر ساکنان داده نشده و در این پروسه مجروح شده اند. وی گفت اطلاعاتش در این حد است که روز ۲۳ و ۲۴ می دو نفر یکی بخاطر بریدگیهای جدی اما نه با تهدید جانی روی دست چپش, و دیگری روی صورتش در کلینیک کمپ حریه مورد مداوا قرار گرفته بودند. او گفت بریدگی هر دو احتمالا توسط جسم تیز ایجاد شده بود که این نسبت به ادعای یکی از قربانیان که گفته بود یک آجر روی دستش افتاده شک ایجاد کرده بود». این دعاوی،آنقدر مغرضانه است که حتی یک دانشجوی سال اول حقوق هم ساختگی بودن آنرا تشخیص میدهد چه برسد به آقای کوبلر که همواره به اینکه یک وکیل با سابقه است افتخار میکند. اما قضیه از چه قرار است:
a ) یکی از ساکنان به نام آقای عبدالله زارعی، روز ۲۴ می هنگام فوتبال زمین خورد و صورتش زخمی شد. این جراحت ناشی از سنگلاخ بودن زمین است. دوستانش او را به کلینیک منتقل میکنند و دکتر عراقی او را معاینه کرده و بخیه میزند و روز ۳۰ می دکتر بخیه های او را میکشد. آقای کوبلر خواستهای مکرر و بی نتیجه ساکنان برای اینکه راههای اسفالته یا سیمانی درست کنند مطلع است و لابد در ا مورد این خواسته هم مدعی است که از ماکسیمالیسم ساکنان ناشی میشود.
b ) بلافاصله خبرگزاری وزارت اطلاعات موسوم به مهر و سایتهای وابسته به آن در همان روز نوشتند « منابع آگاه در داخل اردوگاه لیبرتی( که البته کسی جز صادق و لباس شخصی ها نیستند) در نزدیکی بغداد اعلام کردند: سه نفر از اعضای گروهک منافقین یکی از هم گروهای خود را با چاقو زده‌اند. این منبع اعلام کرد: فرد چاقو خورده هنگامی که قصد داشت اردوگاه را ترک و به نیروهای عراقی پناهنده شود مورد حمله قرار گرفت و به سبب شدت جراحت وارده به بیمارستان بغداد منتقل شده و حال وی وخیم گزارش شده.»
c ) این دروغ مضحک در روز ۲۵ می در دیلی ریپورت لیبرتی که مستمرا برای آقای کوبلر و همکارانش در یونامی و برای ما در پارلمان اروپا ارسال میشود، افشا شد و ضمن گزارش ماوقع نوشت ”نشر چنین دروغهایی توسط رژیم ایران همیشه در دوران آماده سازی برای توجیه فشار و محدودیتهای بیشتر روی ساکنان و یا حمله به آنها بکار گرفته شده است».
d ) بنابراین، روز ۲۷ می وقتی آقای کوبلر به لیبرتی رفته از این موضوع اطلاع داشته است. حال اگر او واقعا فکر میکند«نسبت به ادعای یکی از قربانیان که گفته بود یک آجر روی دستش افتاده شک» وجود دارد، چرا با نمایندگان کمپ مطرح نکرد؟ چرا نگفت که می خواهد فرد مجروح را ببیند؟
e ) تا کنون با بیش از ۴۲۰ نفر ازساکنان لیبرتی در کمیساریا مصاحبه شده است. اسامی همه نفراتی را که تا کنون به مصاحبه رفته اند، کمیساریا مشخص می کند. اگر واقعا چنین فردی می خواست به پلیس عراق پناهنده شود، چرا کمیساریا اسم او را به عنوان کسی که می خواهد مصاحبه کند، اعلام نکرد؟ تا آن فرد مفروض بتواند از دست بقیه ساکنان خلاص شود؟
این واقعا یک رویکرد سخیف، غیر مسئولانه و زشت است و صرف نظر ازنیت آقای کوبلر، زمینه ساز جنایات ضد انسانی است.
آقای دبیرکلمن از ذکر جزییات بیشتر در میگذرم و فقط تاکید میکنم که تجربه ده سال کار با اپوزیسیون ایران و ساکنان اشرف به من نشان میدهد که در پس ارائه یک تصویر زیاده خواهانه از ساکنان و شیطان سازی از آنها و کارزار اطلاعات گمراه کننده که متاسفانه نماینده ویژه خارج از همه استانداردهای ملل متحد در آن درگیر شده است، یک دینامیزم قوی وجود دارد که توسط رژیم ایران و دست نشاندگانش در دولت عراق هدایت می شود و هدفش تشدید محاصره و زمینه سازی برای اقدامات جنایتکارانه است و گزارش آقای کوبلر تماما در خدمت همین هدف قرار دارد.
جالب است که مواضع مکرر شما به عنوان دبیرکل ملل متحد حول جابجایی مسالمت آمیز و داوطلبانه و راه حل مورد توافق ساکنان و دولت عراق که از جمله در گزارشهای ژوییه و نوامبر ۲۰۱۱ و آوریل ۲۰۱۲ شما به شورای امنیت ودر اطلاعیه ۲۶ دسامبرتان پس از امضای یادداشت تفاهم آمده است، به کلی به کنار گذاشته شده و با یک اصطلاح من در آوردی تحت عنوان« جابجایی مسالمت آمیز و بدون اشکالتراشی» جایگزین شده است که میخواهد پیشاپیش تقصیر را به عهده ساکنان بگذارد، مگر اینکه آنها به خواست آقای کوبلر، از اموالشان دست بکشند، از آزادی تردد که کمیساریا برایشان برسمیت شناخته محروم شوند، بدرفتاری و اهانت را بپذیرند و بدون حداقل ابزارهای زندگی معمول مانند بردگان در زمان ساختن اهرام ثلاثه بارها را بر شانه های خود حمل کنند و با پای خود به زندان بروند.
ما سازمان مجاهدین خلق ایران و ساکنان اشرف را بخوبی می شناسیم و مطمئن باشید آنها شرافتمندتر از این هستند که به این ذلتی که آقای کوبلر به آن فرا میخواند تن بدهند و در مقابلِ فشارهای رژیم ایران و دولت عراق تسلیم شوند. اینها برادران و خواهران و فرزندان و هموطنان همان ۳۰ هزار زندانی سیاسی هستند که صرفا بدلیل اینکه حاضر نشدند سازمان مجاهدین خلق ایران را محکوم کنند، در تابستان ۱۹۸۸ (۱۳۶۷)قتل عام شدند.
از سوی ۴۰۰۰ پارلمانتر در دو سوی آتلانتیک
بار دیگر از شما میخواهم برای جلوگیری از جنایاتی که سازمان ملل بیش از گذشته درآن
مسئول خواهد بود تدابیر و اقدامات فوری و ضروری به عمل بیاوریدویک نماینده شخصی را
که مقبول ساکنان باشد منصوب کنید.
دبیر کل عزیز،بدون شک نحوه حل و فصل موضوع اشرف به عنوان یک سابقه تاریخی در پرونده ملل متحد و شخص شما باقی خواهد ماند. لذا از سوی ۴۰۰۰ پارلمانتر اروپایی و آمریکایی در دو سوی آتلانتیک، بار دیگر از شما میخواهم برای جلوگیری از وقوع جنایات ضد انسانی دیگر که سازمان ملل بیش از گذشته در آن مسئول خواهد بود، تدابیر و اقدامات فوری و ضروری به عمل بیاورید. بطور خاص یک نماینده شخصی که مقبول ساکنان نیز باشد، منصوب کنید تا پس از صحبت با همه طرفها از جمله ساکنان اشرف و لیبرتی و نمایندگان آنها در خارج، یک گزارش جامع و بیطرفانه تهیه کند و خواستهای حداقل ساکنان را که من در ۲۴ می در ۶ ماده برای شما نوشتم، مورد ارزیابی قرار دهد تا شما یک راه حل همه جانبه و صلح آمیز را برای این بحران پیش ببرید.
هم چنان که قبلا نیز بارها مطرح کرده ایم، موضوعی که وضعیت را خیلی پیچیده کرده، دخالت دادن رژیم ایران در پرونده ساکنان اشرف و لیبرتی است.
به همین خاطر من پیشنهاد میکنم که برای از میان رفتن این مشکل، آقای کوبلر یک موضع ساده و روشن در این زمینه اتخاذ کند و این نکته حیاتی را در این عبارت موردتأکید قراردهد:
«به عنوان نماینده ویژه دبیرکل، من تعهد ملل متحد و همه ارگانهای مربوط به آن را مبنی بر دخالت ندادن رژیم ایران در سرنوشت ساکنان لیبرتی و اشرف ، مورد تأیید قرار میدهم».
حتما تایید میکنید که اگر آقای کوبلر از این موضوع ساده هم طفره برود، نشان میدهد که هیچ اعتمادی به او نمی توان کرد.
من از خود شما که به عنوان دبیرکل ملل متحد سال ۲۰۱۲ را سال پیشگیری اعلام کردید، کمک می گیرم و امیدوارم پیشگیری را در مورد این موضوع خطیر و فوری به اجرا در آورید. هر کمکی هم از دست ما ساخته باشد، برای آن آماده ایم.
دبیر کل عزیز،بدون شک نحوه حل و فصل موضوع اشرف به عنوان یک سابقه تاریخی در پرونده ملل متحد و شخص شما باقی خواهد ماند. لذا از سوی ۴۰۰۰ پارلمانتر اروپایی و آمریکایی در دو سوی آتلانتیک، بار دیگر از شما میخواهم برای جلوگیری از وقوع جنایات ضد انسانی دیگر که سازمان ملل بیش از گذشته در آن مسئول خواهد بود، تدابیر و اقدامات فوری و ضروری به عمل بیاورید. بطور خاص یک نماینده شخصی که مقبول ساکنان نیز باشد، منصوب کنید تا پس از صحبت با همه طرفها از جمله ساکنان اشرف و لیبرتی و نمایندگان آنها در خارج، یک گزارش جامع و بیطرفانه تهیه کند و خواستهای حداقل ساکنان را که من در ۲۴ می در ۶ ماده برای شما نوشتم، مورد ارزیابی قرار دهد تا شما یک راه حل همه جانبه و صلح آمیز را برای این بحران پیش ببرید.
هم چنان که قبلا نیز بارها مطرح کرده ایم، موضوعی که وضعیت را خیلی پیچیده کرده، دخالت دادن رژیم ایران در پرونده ساکنان اشرف و لیبرتی است.
به همین خاطر من پیشنهاد میکنم که برای از میان رفتن این مشکل، آقای کوبلر یک موضع ساده و روشن در این زمینه اتخاذ کند و این نکته حیاتی را در این عبارت موردتأکید قراردهد:
«به عنوان نماینده ویژه دبیرکل، من تعهد ملل متحد و همه ارگانهای مربوط به آن را مبنی بر دخالت ندادن رژیم ایران در سرنوشت ساکنان لیبرتی و اشرف ، مورد تأیید قرار میدهم».
حتما تایید میکنید که اگر آقای کوبلر از این موضوع ساده هم طفره برود، نشان میدهد که هیچ اعتمادی به او نمی توان کرد.
من از خود شما که به عنوان دبیرکل ملل متحد سال ۲۰۱۲ را سال پیشگیری اعلام کردید، کمک می گیرم و امیدوارم پیشگیری را در مورد این موضوع خطیر و فوری به اجرا در آورید. هر کمکی هم از دست ما ساخته باشد، برای آن آماده ایم.
آلخو ویدال کوادراس
نایب رییس پارلمان اروپا
رییس کمیته بین المللی در جستجوی عدالت
۱۲-ژوئن۲۰۱۲
نایب رییس پارلمان اروپا
رییس کمیته بین المللی در جستجوی عدالت
۱۲-ژوئن۲۰۱۲