در شرايطي كه
فقدان تأسف بار استانداردهاي حقوق بشري و انساندوستانه در كمپ ليبرتي و زندان سازي
از آن و بي عملي يونامي و نماينده ويژه و ارائه يك تصوير غلط از ليبرتي، اعتراضات
گسترده جهاني را بر انگيخته است، فاكت شيت يونامي به تاريخ 2شهريورماه (23 اوت
2012) و اظهارات يك سخنگوي ملل متحد در
همين روز، در صدد است بار ديگر واقعيتها را وارونه جلوه دهد و از زندان ليبرتي
تصوير يك هتل 5 ستاره ارائه كند.
در اين فاكت
شيت آمده است «دولت عراق، به ساكنان حريه اجازه مي‌دهد ... حفظ و نگهداري و نوسازي
تجهيزات را خودشان انجام دهند... ساکنان در انجام پروژه های نوسازی با تصویب
مدیریت اردوگاه آزادند. آنها طیف وسیعی از ابتكارات در محوطه سازی و بازسازی
ساختمان را كامل كرده اند. آنها همچنین آزادند با توافق مدیریت اردوگاه پیمانکاران
خارجی را برای اجرای این پروژه ها به كمپ بياورند... این اردوگاه تسهیلات
ناهارخوری با آشپزخانه صنعتی، ورزشگاه به طور كامل مجهز، يك مسجد، مراکز اجتماعی
مختلف، و بسیاری از فضاهای تفریحی است... آب آشامیدنی بطری شده توسط ساکنان وارد
شده است. علاوه بر این، هر یک از ساکنان به طور روزانه دارای حداقل 200ليتر آب
برای مصارف بهداشتي و ديگر امور است... سيستم پمپاژ و تصفيه آب در اردوگاه نصب شده
است. برق در حال حاضر با 19ژنراتور تأمين مي‌شود. در هر زمان نيمي از ژنراتورها در
حال كار هستند، تا وجود 24ساعته برق را تضمين كنند...
اين يك تلاش
آشكار براي سرپوش گذاشتن بر وضعيت ليبرتي و رفع و رجوع كاركردهاي يونامي و نماينده
ويژه در اين رابطه و در عين حال مشوق رژيم ايران و دست نشاندگانش در عراق براي
اعمال فشار و سركوب بيشتر عليه ساكنان اشرف و ليبرتي است. اين فاكت شيت از ذكر
بسياري از فاكتها خودداري كرده است، بسياري از آنها را وارونه و خلاف واقع جلوه
داده است يا تلاش كرده برخي پيشرفتها را كه صرفاً با تلاش طاقتفرساي مجاهدين و
پرداخت هزينه كلان توسط آنها حاصل شده است، به حساب دولت عراق و يونامي بگذارد.
1. يادداشت تفاهمي كه توسط نماينده ويژه بدون اطلاع و توافق ساكنان با دولت عراق
به امضا رسيده است و دربرگيرنده بسياري از حداقلهاي ساكنان هم نيست، به طور
مستمر از سوي اين دولت نقض شده است و
يونامي همواره و از جمله در همين فاكت شيت در مقابل اين نقض مستمر سكوت كرده است.
بدتر اينكه با تقدير از عراق به‌طور عملي آن را در نقض حقوق ساكنان اشرف و ليبرتي
جريتر كرده است.
2. يادداشت تفاهم تصريح مي‌كند در كمپ ليبرتي مي بايست استانداردهاي انساني و
حقوق بشري تأمين باشد. اما يونامي همواره در مورد نقض استانداردهاي حقوق بشري در
ليبرتي سكوت مي‌كند. در اين فاكت شيت و همه متون يونامي هيچ اعتراضي به فقدان
آزادي رفت و آمد يا دسترسي نداشتن به وكيل نشده است. مگر اينها پايه يي ترين
پرنسيپهاي حقوق بشري نيست؟ مگر كميسارياي عالي پناهندگان در اطلاعيه هاي متعدد خود
از جمله 12بهمن90 (اول فوريه2012)، 19اسفند90
و 9فروردين91 (اول و 28 مارس 2012) بر ضرورت آزادي رفت و آمد ساكنان ليبرتي
تأكيد نكرده است؟
3. نماينده ويژه و يونامي نظريه گروه كار بازداشتهاي خودسرانه ملل متحد را به عمد
به فراموشي سپرده است كه ليبرتي يك زندان است. اين سند كه در روز 27تير (17ژوييه)
منتشر شده تصريح مي‌كند «شرايط كمپ ليبرتي مشابه يك مركز بازداشت است... هيچ توجيه
قانوني براي نگه داشتن افراد فوقالذكر و ديگران در كمپ ليبرتي وجود ندارد و چنين
بازداشتي خارج از حيطه قانون حقوق بشر بينالملل و داخلي [عراق-م] است (ماده 9
بيانيه جهاني حقوق بشر و مادههاي 9 و 10 كنوانسيون بينالمللي حقوق مدني و
سياسي)». گروه از دولت عراق مي‌خواهد وضعيت ليبرتي را با «استانداردها و اصول
اشاره شده در بيانيه جهاني حقوق بشر و كنوانسيون بينالمللي حقوق مدني و سياسي»
تطبيق دهد و خواستار «آزادي فوري و برداشتن تمام محدودديتها در رابطه با تردد
آزادانه» و پرداخت «غرامت»به آنان «بر طبق بند (5)9 كنوانسيون بينالمللي حقوق
مدني و سياسي است».
4. مأموريت ملل متحد، ارتقا زندگي
پناهندگان و پناهجويان است. هيچكس نمي تواند منكر اين حقيقت مسلم شود كه استاندارد
زندگي در ليبرتي به نحو فاحشي از اشرف پايين تر است. توصيفات فاكت شيت يونامي حتي اگر
به‌طور كامل درست باشد كه نيست، ممكن است براي پناهجوياني كه به تازگي از كشورشان
گريخته باشند، قابل قبول باشد، اما نه براي كساني كه طي 26سال يك بيابان را با
انرژي و پول و امكانات خود به يك شهر مدرن تبديل كرده‌اند. يونامي توضيح نمي‌دهد
چرا اين سقوط وحشتناك استانداردها را مورد تأييد قرار داده است؟ ساكنان اشرف بين
حمله و قتل عام از يك طرف و رفتن به زندان ليبرتي از طرف ديگر مخير شدند. اين
مصداق بارز جابه‌جايي اجباري است. به‌خصوص پس از آن كه ساكنان براي انتقال به كشور
ثالث اعلام آمادگي كردند، جابه‌جايي در داخل عراق هيچ موضوعيتي نداشت و تا كنون
نيز تنها باعث تأخير در انتقال به كشور ثالث شده است. كنگره آمريكا، پارلمان اروپا
و بسياري از مراجع بين المللي مدافع حقوق بشر پيش از اين بارها خواستار تكميل
پروسه پناهندگي و انتقال به كشور ثالث از اشرف شده بودند. كنگره آمريكا در لايحه
مصوب11 آبان90 (2نوامبر 2011) خواستار شد تا زماني كه كميسارياي عالي پناهندگان
ساكنان را به كشور ديگري منتقل كند، بسته شدن اشرف به تعويق بيفتد (آسوشيتدپرس2
نوامبر2011).
5.
برخلاف ادعاي مطرح شده از سوي
يونامي هشت
ماه پس از يادداشت تفاهم و شش ماه پس از استقرار ساكنان در ليبرتي و به رغم
مراجعات مكرر و نامه هاي متعدد ساكنان و نمايندگان آنها به نمايندگان يونامي و
دولت عراق و دولت آمريكا كميته سركوب در نخست وزيري عراق اجازه كمترين سازندگي در
ليبرتي را نداده است و هيچ پروژه نوسازي و حتي تعميرات انجام نشده است و
پيمانكاران اجازه ورود به ليبرتي را نيافته اند. اجازه ساختن رمپ و اتاق
مخصوص بيماران و معلولان، سايه بان، پاگرد و پياده روهاي اسفالته و يا سيماني داده
نشده است و ساكنان و از جمله بيماران و ناتوانان و سالمندان به طور كامل بايد در
مسيرهاي سنگلاخ رفت و آمد كنند. پيمانكارهايي هم كه به‌طور استثنايي
امكان ورود به ليبرتي را يافته اند آن اندازه مورد اذيت و آزار نيروهاي عراقي قرار
گرفته اند كه از كار در ليبرتي منصرف شده اند.
6.
فاكت شيت مي نويسد پروژه هاي
بازسازي با تصويب مديريت كمپ آزاد است. اما بر اين حقيقت سرپوش مي‌گذارد كه مديريت
كمپ كسي جز صادق يك عامل نيروي تروريستي قدس و مجري اصلي دو قتل عام مرداد88 و
فروردين90 نيست. كسي كه از سوي دادگاه اسپانيا تحت تحقيق قرار دارد و در حاليكه
جزو هيأت رسمي دولت عراق به بروكسل سفر كرده بود، از ورود به پارلمان اروپا منع شد
و در فرانسه به اتهام مشاركت در شكنجه دستگير شد. آيا از نظر نماينده ويژه اين
مديريت با استانداردهاي انساني و حقوق بشري سنخيت دارد؟
7.
اينكه ساكنان با ابتكارات خود، با كار
يدي و با وسايل اوليه به محوطه سازي پرداخته اند يا به گل كاري پرداخته اند يا
بنگالها و انبارهاي از دور خارج شده را به ورزشگاه تبديل كرده اند، هيچ ربطي به
دولت عراق يا يونامي ندارد. دولت عراق با تمام قوا از بهبود وضعيت زندگي در ليبرتي
جلوگيري مي‌كند. به منظور سخت تر كردن شرايط زندگي از انتقال وسايلي كه براي زندگي
يك اجتماع چند هزار نفره ضرورت بنيادين دارد، مانند خودروهاي سواري و جراثقال،
ليفتراك، وسايل تأسيساتي و سازندگي جلوگيري مي‌كند.
8.
گفتگوها و مكاتبات ششماهه
ساكنان و نمايندگانشان با نمايندگان ملل متحد و دولت آمريكا براي انتقال تنها پنج ليفتراك
از دهها ليفتراك اشرف به ليبرتي آنهم ليفتراكهاي با قدرت پايين به جايي نرسيده
است. ساكنان مجبورند بارهاي سنگين را بر دوشها و با دستهاي خود حمل كنند كه باعث
عوارض جسمي زيادي شده است. همچنان كه برخلاف توافق نماينده ويژه
از انتقال يك خودروي سواري براي هر چهل نفر ( يعني 5درصد كل خودروهاي ساكنان) كه
براي رفت و آمد در هواي گرم به ويژه براي بيماران و ناتوانان بسيار ضروري است
جلوگيري مي‌كند. «غير قابل تحمل
كردن زندگي» سياست اعلام شده دولت عراق است كه بلافاصله پس از انتقال حفاظت به
عراق از سوي مشاور امنيت ملي وقت مالكي اعلام شد.
9. نه تنها موضوع كم آبي بلكه رويكرد يونامي و نماينده ويژه با اين موضوع بسيار تأسف
بار است. در ابتدا وانمود مي‌شد كه در ليبرتي مشكل آب وجود ندارد و براي ساكنان
عكس شيرهايي كه از آنها آب جريان دارد فرستاده مي‌شد. اما بعداً مشخص شد كه ليبرتي
نه تنها آب آشاميدني بلكه آب جاري هم ندارد. روزانه قريب به 100نفر از ساكنان با
هزينه كلان تلاش مي‌كنند از فاصله 12كيلومتري با تانكر آب به ليبرتي برسانند. اين
درحاليست كه دولت عراق با جلوگيري از انتقال تانكرهاي آب از اشرف به ليبرتي كار
آبرساني را باز هم سخت تر مي‌كند. به‌رغم اين تلاشها بسياري از روزها همين ميزان
آب نيز به ساكنان نمي رسد. بخش قابل توجهي از اين آب نيز صرف سرد كردن ژنراتورهاي
فرسوده مي شود.
نماينده ويژه
بارها به ساكنان قول داده بود ليبرتي را به آب لوله كشي شهر وصل خواهد كرد. در روز
5ارديبهشت (24 آوريل) به نماينده ساكنان نوشت كارهاي اوليه شروع شده و به‌زودي آب
وصل خواهد شد. در روزهاي 8 و 11خرداد (28 و 31 مه) نماينده ويژه به نماينده ساكنان
اطلاع داد كه تا قبل از ماه رمضان به آب لوله كشي شهر وصل خواهد شد. اما بعدا در
ماه ژوئن به ساكنان اطلاع داد كه اين پروژه عملي نيست. به دنبال آن، خانم مريم
رجوي در روز 5مرداد(26ژوييه) طرحي به نماينده ويژه ارائه كرد كه ساكنان آب را از
رودخانه مجاور پمپاژ كرده به ليبرتي منتقل نموده و در داخل ليبرتي تصفيه كنند.
هزينه اين طرح كه دست كم 2ميليون و 550 هزار دلار خواهد شد را ساكنان به طور كامل پرداخت
مي‌كنند درصورتي كه دولت عراق در اجراي اين طرح كارشكني نمي‌كرد تا كنون مسأله آب
كاملاً حل شده بود. به رغم اينكه هزينه ها
از سوي ساكنان پرداخته شده و تجهيزات ضروري همه خريده شده است، بر اثر كارشكني
نيروهاي عراقي اين پروژه به كندي و به سختي پيش مي‌رود.
10.
برخلاف آنچه فاكت شيت مدعي شده
برق همچنان يك معضل جدي ليبرتي است. دولت عراق از انتقال شش ژنراتور 1.5مگاواتي از
اشرف كه مي تواند نقش مؤثري در تأمين برق ليبرتي داشته باشد جلوگيري مي‌كند. اين
ژنراتورها كه اسناد خريد آن توسط ساكنان به نماينده ويژه و مقامات يونامي و آمريكا
ارائه شده است، در دوراني كه اشرف تحت كنترل نيروهاي آمريكايي بوده خريداري و نصب
شده است. تمامي 19ژنراتوري كه يونامي از آن صحبت مي‌كند، فرسوده است و برخي از
آنها به طور كامل از دور خارج شده است. اين ژنراتورها به خاطر فرسودگي سوخت بسيار
زيادي مصرف مي كنند به نحوي كه در شش ماه اول ساكنان حدود 2.5ميليون دلار بابت
سوخت پرداخت كرده اند. دولت عراق اجازه خريد سوخت از بازار عراق به ساكنان نمي‌دهد
و آنها مجبورند سوخت را از خارج از عراق به قيمت چند برابر وارد كنند.
11.
شركت انگليسي كامنز كه
ژنراتورهاي موجود در ليبرتي متعلق به آن شركت است در يك ارزيابي در اواخر ژوييه از
اين ژنراتورها تصريح مي‌كند:
«ساعت كاركرد ژنراتورها تا كنون بين 12000 تا 18000 است كه در اين
ساعت كار معمولا موتور و دينام نياز به بازسازي يا تعميرات اساسي دارد كه انجام
نشده و امكان خرابي و از دور شدن آنها در هر لحظه وجود دارد.
از مجموع 14
ژنراتور موجود كه تحت بررسي قرار گرفتند تعداد 5 دستگاه بر اثر خرابي موتور يا
نبود سيستمهاي كنترل قابل استفاده نيستند و نميتوان از آنها استفاده كرد ,از
9ژنراتور باقيمانده تعداد هفت ژنراتور نياز به تعميرات اساسي دارند و راندمان آنها
به رغم مصرف بالا خيلي پايين و عمدتا زير 50% است از دو ژنراتور ديگر نيز بدليل
خرابي رادياتور و ... فقط در برخي زمانهاي روز يا شب مي‌توان استفاده كرد .
ژنراتورها به خاطر مصرف زياد روغن و سوخت جداي از گرماي هوا , موتورشان گرم مي‌كند
و با استفاده از آب در طول مدت روشن بودن اقدام به خنك كردن آنها مي كنند ، در اين
رابطه مصرف آب براي خنك كردن ژنراتورها روزانه حد اقل يك تانكر 12000 ليتري است...
مصرف سوخت ژنراتورها به علت عدم انجام سرويسهاي ساعتي ژنراتور, خيلي بالاست. هزينه
مالي تعمير ژنراتورها بسيار بالا خواهد بود و اين تعميرات با توجه به امكانات
موجود در عراق ماهها طول خواهد كشيد.
بعد از راه
اندازي ژنراتورها با توجه به شرايط موجود و خرابي ژنراتورها و مستهلك بودن آنها
بايستي در هر بخش ليبرتي يك ژنراتور زاپاس براي تأمين برق مورد نياز به كار گرفته
شود .
اين سند در
تاريخ 14 اوت به اطلاع مقامات يونامي و آمريكايي رسيده است.
12.
اگر آنگونه كه فاكت شيت و
سخنگوي ملل متحد مدعي هستند استانداردهاي بين المللي و حداق نيازهاي انساني در
ليبرتي تأمين است، چرا به خانواده ها، وكيلان، پارلمانترها، شخصيتهاي حقوق بشري و
حتي افسران ارتش امريكا كه پيش از اين مسؤليت حفاظت اشرف را بر عهده داشته اند و
اكنون خواستار ديدار از ليبرتي هستند اجازه ورود نمي‌دهند و درها به روي آنها بسته
است و چرا حتي يونامي نيز از تلاشهاي آنها براي ورود به ليبرتي حمايت نمي‌كند؟
ادعاهاي بي پايه در مورد وضعيت در
ليبرتي و انتشار گزارشهاي غيرواقعي و عكسهاي منتخب و دستكاري شده چيز تازه يي نيست
و متأسفانه در طول اين مدت از سوي يونامي و نماينده ويژه ادامه داشته است. توصيفات
يونامي از مساحت محل اختصاص يافته به ساكنان كه از 40 كيلومتر مربع به 600هزار متر
مربع كاهش يافت، تا وضعيت بنگالها، آب، سيستم فاضلاب و تأسيسات براي معلولان
...همه و همه با واقعيت فاصله نجومي داشته اند.
به جاي ادامه
تلاش براي ارائه يك تصوير غيرواقعي از وضعيت در ليبرتي، سازمان ملل مي بايست دولت
عراق را به تأمين استانداردهاي حقوق بشري و انساندوستانه ملزم نموده و براي باز
كردن درهاي كمپ ليبرتي به روي وكيلان، پارلمانترها و مدافعان حقوق بشر تلاش كند و
نقضهاي مستمر دولت عراق را به شوراي امنيت گزارش نموده و خواستار مداخله اين شورا
براي تأمين امنيت و حفاظت ساكنان بشود.
دبيرخانه
شوراي ملي مقاومت ايران
4 شهريور 1391
(25 اوت 2012)