سوز و گداز رژیم از گردهمائی پاریس


خبرگزاري مهر (رژيم) 5/4/91: «گينگريچ کانديداي راه نيافته جمهوريخواه به انتخابات رياست‌جمهوري آمريکا و رئيس سابق مجلس نمايندگان آمريکا در جمع گروهي از منافقين در پاريس خواستار تغيير نظام جمهوري اسلامي ايران شد».
روزنامه الحيات لندن 5/4/91: «مريم رجوي رئيس شوراي ملي مقاومت ايران که ”مجاهدين خلق ”از مهمترين تشکيل دهندگان آن است گفت ”به‌رغم سرکوب رژيم، بهار ايران هم‌چنان زنده است و وضعيت در ايران انفجاري است».
خبرگزاري ايسنا (رژيم) 6/4/91: «قاليباف: اگر غرب و هر کسي بخواهد از منافقين حمايت کند و يا آنها را به‌رسميت بشناسد و از ليست کساني که بايد از جامعه طرد شوند، حذف کند و آنها را تأييد کند مردم جهان آنها را نخواهند بخشيد».
خبرگزاري ايسنا (رژيم) 6/4/91: «روزنامه کيهان: «سياهي گروهان» (!) ميتينگ‌هاي اين سازمان به واسطه تطميع برخي افراد سرگردان و وعده چند روز هتل و کمک‌هزينه سفر تفريحي سرپا مي‌شود».
خبرگزاري فرانسه 5/4/91: «رياست‌جمهوري مصر روز دوشنبه تکذيب کرد که محمد مرسي با خبرگزاري فارس مصاحبه‌يي انجام داده است که در آن بنا‌به گزارشات عهد کرده است که روابطش با جمهوري اسلامي را تقويت کند».
سايت وزارت خارجه آمريکا 6/4/91: «فکر نمي‌کنم آن‌چه را که شما از خبرگزاري فارس خوانديد [درست باشد]. شما به خبرگزاري‌يي اشاره مي‌کنيد که يک مصاحبه کامل با معاون وزارت امور خارجه ما را جعل کرده است».
سايت راديو آلمان 6/4/91: «گزارش ماهانه‌ي آژانس بين‌المللي انرژي مي‌گويد ۴۲ ميليون بشکه نفت ايران به فروش نرفته و تحريم‌نفت موثر بوده است».
سايت شوراي اروپا 5/4/91: «جديدترين بسته تحريمهاي اتحاديه اروپا عليه ايران هم‌چنان که از اين پيشتر تصميم گرفته شده بود به مورد اجرا درخواهد آمد».
سايت راديو بي.بي.سي 6/4/91: «روز سه‌شنبه کره جنوبي اعلام کرد که با اجراي تحريمهاي تجاري و مالي اتحاديه اروپا عليه برنامه‌هاي اتمي جمهوري اسلامي از اول ژوئيه، دولت کره جنوبي واردات نفت خام از ايران را به‌حالت تعليق در مي‌آورد».
تلويزيون الرافدين 6/4/91: «اياد علاوي رئيس ليست العراقيه گفت اين ايران است که روند سياسي در عراق را اداره مي‌کند وي خاطرنشان کرد که در حال حاضر ايران تلاش مي‌کند که پروژه سلب اعتماد از دولت مالکي به پيش نرود».
تلويزيون سي ان ان 6/4/91: «ويکتوريا نولند: به نظر مي‌رسد که روند خروج افسران ارتش سوريه، چه پياده، چه سوار برماشين، يا با هواپيمايشان و همراه با خانواده شدت يافته است».
واشينگتن تايمز 6/4/91: «سعوديها به‌طور فعال از شورشيان حمايت کرده‌ و خواهان آن هستند تا پايگاهي در شمال دنياي عرب داشته باشند. اين حداکثر فرصت براي آنها ست. اگر چنين پيشرفتي رخ دهد، بزرگتري بازنده‌ايران و حزب‌الله خواهد بود».
مقاومت
آلوسي: حذف نام مجاهدين خلق از ليست تروريستي، ترسي طبيعي از خلقي كه پيرو مجاهدين است را در رژيم ايران ايجاد كرده است.
صوت العراق 5/4/91: «مثال الآلوسي رئيس حزب امت عراق گفت باقيماندن دولت مالكي مرهون تجاوزها و اقدامات ظالمانهاي است كه در حق ساكنان قرارگاههاي اشرف و ليبرتي انجام ميدهد، چرا كه اين دولت براي باقيماندن در قدرت نيازمند حمايت رژيم ايران است، لذا روزانه با انجام اين اعمال ضد بشري ميخواهند اثبات كنند كه بندگاني مطيع براي ملايان تهران هستند و به اين وسيله دوستي و حمايت اين رژيم فاشيستي را كسب كنند. ما اطلاع داريم كه رژيم تهران براي بر سر كار ماندن اين دولت تلاش ميكند و دولت مالكي يكي از حربههاي رژيم ايران در جنگش با خلق ايران هم در داخل و هم در خارج ايران است.
آلوسي افزود: ضبط و ربودن اموال و دارائيهاي ساكنان قرارگاه اشرف به دستور ايران و خواسته و تمايل اين رژيم است و نوكران هم از اربابان خود اطاعت ميكنند، علاوه بر آن چشمان گرسنهاي هم هستند كه هر چيزي را كه دستشان برسد به سرقت ميبرند، و به هر چيزي كه مال ديگران است طمع دارند و اين را ما در عراق تجربه كرديم، از مهمانان عراق كه ساكن قرارگاه اشرف هستند سرقت كردند و سرقت بودجه و آثار باستاني و وزارتخانهها همچنان ادامه دارد و آنوقت مالكي و دولتش دم از اصلاحات ميزنند، اصلاحات از تغيير اين دولت و كنار زدن دزدان و جنايتكاران و دم و دنبالچههاي رژيم ايران شروع ميشود.
آلوسي توضيح داد: كسي كه به حقوق بشر مردم عراق احترام نميگذارد چطور ممكن است به غير عراقيان احترام بگذارد؟ مگر نوع مشخصي از غير عراقيان كه همان ارباباني ميباشند كه در تهران و يا در مناصب بالاي بينالمللي هستند، و صريحتر اينكه دولت مالكي نه به عراقيها احترام ميگذارد و نه به هيچ فردي كه ضعيف باشد و نيازمند حفاظت قوانين و عرفها باشد و اين دولت هم عرفها و نواميس عراقي و هم قانون اساسي عراق را نقض ميكند و همه چيز را به خاطر ارضاي رژيم فاشيست تهران، مباح ميكند.
آلوسي تاكيد كرد: حذف نام مجاهدين خلق از ليست تروريستي يك ترس طبيعي را در تمامي رژيمهاي ديكتاتوري كه خلق خودشان را به قتل ميرسانند ايجاد كرده است و ما اين ترس را در دولت عراق هم ميبينيم، همچنان كه آن را در دولت سوريه و رژيم ايران هم ميبينيم، ترس واقعي رژيم ايران از خلقي كه پيرو مجاهدين خلق و ديگر آزادگان و آزاديخواهان هستند».
موضوع هسته اي بهانه است هدف تغيير نظام ايران است
خبرگزاري مهر (رژيم) 5/4/91: «مقام سابق آمريکايي: ”گينگريچ“ کانديداي راه نيافته جمهوريخواه به انتخابات رياست‌جمهوري آمريکا و رئيس سابق مجلس نمايندگان آمريکا روز گذشته در جمع گروهي از منافقين در پاريس خواستار تغيير نظام جمهوري اسلامي ايران شد. به گزارش خبرگزاري مهر، گينگريچ که به‌دعوت گروهک تروريستي منافقين به پاريس سفر کرده بود با حضور در جمع آنها، هدف واقعي آمريکا از وارد کردن فشار به نظام جمهوري اسلامي ايران به بهانه توقف برنامه هسته‌يي ايران را افشا کرد .
وي اظهار داشت: هدف ما مقابله با برنامه هسته‌يي ايران و تروريسم نيست هدف اصلي ما تغيير رژيم ايران است.
گينگريچ در ادامه سخنانش به مريم رجوي گفت: شما و جنبش شما ظرفيت تغيير دادن نظام جمهوري اسلامي ايران و برقراري دموکراسي در ايران را داريد . اين سخنان گينگريچ در حالي مطرح مي‌شود که گروهک منافقين هنوز در ليست گروههاي تروريستي وزارت‌خارجه آمريکا قرار دارد...».
رجوي: بهار ايران هم‌چنان زنده است
روزنامه الحيات لندن 5/4/91: «مريم رجوي رئيس شوراي ملي مقاومت ايران _اپوزيسيون _
که ”مجاهدين خلق ”از مهمترين تشکيل دهندگان آن است گفت ”به‌رغم سرکوب رژيم، بهار ايران هم‌چنان زنده است و وضعيت در ايران انفجاري است.
رجوي که در تبعيد به‌سر مي‌برد گفت ”مردم خواهان تغيير هستند و براي رژيم فعلي آينده‌اي وجود ندارد. ايران از سرکوب مافوق تصور رنج مي‌برد”.
وي ادامه داد: ”رژيم آخوندي تجربيات آن‌چه را که در ليبي و سوريه گذشت براي اجتناب از روبه‌رو شدن با وضعيت مشابه آن‌چه که براي رهبر ليبي معمر قذافي و يا رئيس‌جمهور سوريه بشار اسد پيش آمد جمعبندي کرده و تصميم گرفته است سريع‌تر برنامه هسته‌يي خود و از بين بردن مجاهدين خلق که آلترناتيو دموکراتيک را تشکيل مي‌دهد محقق کند”.
....درحالي‌که جنبش، گردهمايي سالانه‌اش در نزديکي پاريس را که هزاران نفر از هواداران مقاومت از سال 2003 از سراسر اروپا در آن شرکت مي‌کنند، سازمان داده است، رجوي مي‌گويد ”خواهان ادامه مبارزه تا سرنگوني رژيم آخوندها و جدايي دين از دولت و برقراري دموکراسي و برابري بين زن و مرد، مي‌باشد”».
شهردار کونئو در پاريس براي ميتينگ مقاومت ايران
روزنامه لااستامپا (ايتاليا) 6/4/91: «در آخر هفته در گردهمايي هزاران نفر در اکسپو پاريس و با حضور 600 سياستمدار از همه دنيا، ميتينگ بين‌المللي سنتي مقاومت ايران.
در ميان شرکت‌کنندگان شهردار کونئو فدريکو بورنيا نيز حضور داشت. مرکز گراندا، از سال 2008 با کمپ اشرف قلب مقاومت ايران پيوند خواهري دارد. (کمپ اشرف يک کمپ پناهندگي در خاک عراق مي‌باشد که مرکز اپوزيسيون عليه دولت احمدي‌نژاد مي‌باشد)».
رودي جولياني و بونينو براي ايرانيان سخنراني كردند
سايت حزب راديکال ايتاليا 6/4/91: «سايت حزب راديکال ايتاليا-مقاله استفانو مونترفيوري منتشر شده در روزنامه کوريره دلاسرا 24ژوئن ـ
از آمريکا، کانادا، استراليا و خيليها از آلمان و ايتاليا به پاريس آمده‌اند. انبوه ايرانياني که عليه آيت‌الله‌ها مبارزه مي‌کنند روز گذشته در سالن بزرگ ويليپنت در شمال پاريس گردهم آمدند.
به گفته سازماندهندگان يک صد هزار نفر که توسط شخصيتهاي سياسي بين‌المللي حمايت مي‌شدند شرکت داشتند.
از ايتاليا نايب‌رئيس سنا اما بونينو در کنار رودي جولياني شهردار سابق نيويورک و سفير آمريکا در سازمان ملل جان بولتون حضور داشت. بونينو که در کنار مريم رجوي، پرزيدنت شوراي ملي مقاومت ايران بود گفت:
دموکراسي مرز ندارد و مبارزه شما براي بردن آن به ايران نيز درست مي‌باشد....».
پس از 24سال عنوان شدماجراي سيگار کشيدن ولايتي در سازمان ملل
خبرگزاري فارس (رژيم) 6/4/91: «علي اکبر ولايتي وزير امور خارجه سابق کشورمان پس از 24سال ماجراي سيگار کشيدن خود در سازمان ملل را در زمان مذاکرات قطعنامه 598 در سال 67 بيان کرد...
ولايتي مي‌گويد: من آن زمان سيگاري نبودم ولي يک خبر سختي در شرايط بسيار سخت به من داده شد.
وي مي‌افزايد: بنده در مرداد سال 67 به نيويورک رفته بودم تا براي نخستين‌بار مذاکراتي را درباره قطعنامه که حضرت امام (ره) آن را پذيرفته بودندبا آقاي خاوير پرزدکوئيار دبيرکل سازمان ملل انجام دهم که تلکسي را به دست‌بنده دادند که قيد شده بود منافقين به ايران حمله کردند.
ولايتي ادامه مي‌دهد: عراقي‌ها يک سال بود شعار آتش‌بس و صلح مي‌دادند ولي در آن موقع منافقين با پشتيباني همين عراقي‌ها به خاک ايران حمله و به سمت اسلام‌آباد غرب حرکت کرده بودند.
وي مي‌گويد: اين ناجوانمردي و نفاق از يک طرف و از سوي ديگر مسئوليتي که بر دوش من گذاشته بود جهت مذاکره براي برقراري آتش‌بس، تبادل اسرا، عقب‌نشيني نيروها به مرزهاي بين‌المللي بسيار مسئوليت سنگيني بود و وقتي يکباره با چنين عهد‌شکني و نفاق مواجه شدم ديگر تحمل نياوردم و از کسي که در کنارم بود سيگاري گرفته و روشن کردم.
وي ادامه مي‌دهد: به هر حال خود اين مسائل در آن شرايط براي من بسيار سخت بود و با اين‌که سيگاري نبودم. مجبور شدم سيگاري روشن کنم که نشان از فشار همه‌جانبه بود.
ولايتي خاطرنشان مي‌کند: به هر حال سيگار بسيار مضر است سرطان‌زا است و عوارض زيادي دارد و بنده هم پزشک هستم و از اين مسائل اطلاع دارم ولي آن زمان تصورم بر اين بود که حداقل با کشيدن سيگار تمرکزم در اين زمينه بيشتر مي‌شود که البته بعدها نيز بسياري از افراد در مورد کشيدن اين سيگار در سازمان ملل از بنده بسيار پرسش کردند».

گردهمايی بزرگ در ويلپنت و انعكاس گردهمايي

واشنگتن پست 3/4/91: «آسوشيتدپرس: شوراي ملي مقاومت ايران که رويداد روز شنبه را در يک مرکز کنوانسيون در ويلپنت در حومه شمالي (پاريس) سازماندهي کرده است، تعداد جمعيت شرکت‌کننده را 100هزار نفر تخمين زده است».
سايت راديو فردا 4/4/91: «رسانه‌هاي غربي از حضور گسترده افراد هوادار سازمان مجاهدين خلق در اين تظاهرات خبرداده‌اند و آسوشيتدپرس گفته است که بر اساس برآوردهاي صورت گرفته، «۱۰۰ هزار» در اين راهپيمايي حضور داشتند ».
خبرگزاري فرانسه (واير عربي) 4/4/91: «مريم رجوي، رئيس شوراي ملي مقاومت ايران، در مصاحبه با خبرگزاري فرانسه پش‌بيني کرد که به‌رغم سرکوب رژيم ملاها، وضعيت جامعه انفجاري است و ”بهار ايران همواره شاداب و سرزنده در راه است“».
تلويزيون الجزيره 3/4/91: «اپوزيسيون ايران در خارج به رهبري سازمان مجاهدين خلق گردهمايي ساليانه خود را در يکي از نواحي پاريس برگزار کرد. بيش از صدهزار نفر از هواداران سازمان مجاهدين خلق در اين گردهمايي شرکت کردند».
تلويزيون الجزيره انگليسي 4/4/91: «مريم رجوي که رياست شوراي ملي مقاومت ايران را برعهده دارد گفت قدرتهاي عمده جهان بايد سياست استمالت از تهران را رها کنند. طرفداران آنها از سراسر جهان در اين گردهمايي شرکت کرده بودند».
تلويزيون العربيه 4/4/91: «صداي هزاران مخالف ايراني درسالن ويلپنت درنواحي پاريس بالا گرفت و خواستار بهار ايران و تغيير براي ايراني آزاد شدند. پرچم هاي بهارعرب از سوريه وتونس وليبي با پرچم هاي مقاومت ايران درهم آميخت».
راديو فرانسه 24 4/4/91: «مريم رجوي پيرامون انتقال اعضاي اين گروه از کمپ اشرف گفت: پس از گذشت چهار ماه حتي يک مورد صورت نگرفته است به اين دليل است که ما مي‌گوييم طرح انتقال منتفي است».
راديو آزاد اروپا 4/4/91: «رجوي به جمعيتي که در حال هلهله بود گفت، ”اين گردهماييهاي بسيار بزرگ و دور از تصور است که مي‌توانند جنبشها را تماماً برانگيخته و آنها را پيش ببرند. ديوارهاي سنگين ناممکنها را درهم بشکنند».
تلويزيون يورو نيوز (انگليسي) 4/4/91: «دهها هزار ايراني برايحمايتاز جنبش ابوزيسيون شرکت کردند».
سازماندهندگان گفتند بيش از هزار اتوبوس ايرانيها را از سراسر اروپا به اين گردهمايي آورد تا به يک تغيير سياسي فراخوان بدهند».
خبرگزاري مهر (رژيم) 4/4/91: «جولياني با شرکت در تظاهراتي حمايت خود را از منافقين اعلام کرد. حمايت جولياني در واقع ادامه حمايت بسياري از عناصر جمهوريخواه و مقامهاي لشگري و کشوري سابق آمريکا از اين گروه به‌شمار مي‌رود».
مقاومت
گردهمايي عظيم ايرانيان در پاريس
واشنگتن پست 3/4/91: «آسوشيتدپرس: پاريس - هزاران نفر از ايرانيان تبعيدي در يک گردهمايي در پاريس خواستار تغيير دموکراتيک در ايران و کمک به اعضاي مقاومت ايران در کمپ‌هاي پناهندگان در عراق شدند.
شوراي ملي مقاومت ايران که رويداد روز شنبه را در يک مرکز کنوانسيون در ويلپنت در حومه شمالي (پاريس) سازماندهي کرده است، تعداد جمعيت شرکت‌کننده را 100هزار نفر تخمين زده است.
اين شورا که در ليست سازمانهاي تروريستي آمريکا قرار دارد حمايت بعضي از مقامات سابق ايالات متحده آمريکا مانند شهردار سابق نيويورک رودي جولياني و فرماندار سابق پنسيلوانيا اد رندل را کسب کرده است.
رندل که در اين گردهمايي شرکت داشت مصرانه از سازمان ملل متحد، ايالات متحده آمريکا و اتحاديه اروپا خواست تا پروسه مهاجرت پناهندگان ايراني را شروع نمايند و گفت شرايط زندگي آنها در کمپ اشرف در عراق در وضعيت هولناکي قرار دارد».
مريم رجوي: ”بهار“، به‌رغم سرکوب، همواره با نشاط و سرزنده خواهد بود
خبرگزاري فرانسه (واير عربي) 4/4/91: «مريم رجوي، رئيس شوراي ملي مقاومت ايران، اپوزيسيون در تبعيد ايران، در مصاحبه با خبرگزاري فرانسه پش‌بيني کرد که به‌رغم سرکوب رژيم ملاها، وضعيت جامعه انفجاري است و ”بهار ايران همواره شاداب و سرزنده در راه است“. وي گفت ”وضعيت جامعه انفجاري است، مردم خواهان تغيير هستند، رژيم فعلي ايران آينده‌اي ندارد، اما مردم ايران طعمه‌ي سرکوبي غيرقابل‌تصور هستند“.
مريم رجوي هم‌چنين اضافه کرد ”رژيم ملاها از آن‌چه که در ليبي و سوريه اتفاق افتاده تجربه گرفته و مي‌گويد: براي اجتناب از بروز وضعيتي مثل قذافي يا اسد بايد فعاليتهاي هسته‌يي را به‌رسميت شناخت و آلترناتيو دموکراتيک مجاهدين را حذف کرد. اما مردم ايران آماده‌اند که چنين معادله‌اي که از جمله به انتخابات سال آينده هم ربط دارد، بهم بزنند. سال 2013، همه به نقطه مهم و حساسي خواهند رسيد. وضعيت اجتماعي به بلوغ خود رسيده و مقاومت ايران زنجيرهايي که او را نگاه داشته بود، در هم خواهد شکست“.
رجوي در اشاره به حکم دادگاه واشنگتن که از اول ژوئن به مدت 4ماه به وزارت خارجه‌ي آمريکا فرصت داده تا موقعيت مجاهدين را مورد بازنگري قرار دهد، گفت ” اين يک پيروزي بزرگ است! اين حکم... انرژي بالقوه جنبش داخل ايران را آزاد خواهد کرد و بر فعاليتهاي مقاومت در خارج کشور خواهد افزود. خارج کردن نام مجاهدين از ليست آمريکا هم‌چنين موجب آزاد شدن و بهبود وضعيت اشرف خواهد شد.
پيش‌بيني مي‌شد که از زمان خروج ساکنان اشرف، آنها در ليبرتي به‌عنوان يک کمپ ترانزيت مستقر شوند تا بتوانند به کشورهاي ديگر منتقل شوند. اما پس از 4ماه، حتي يک نفر موفق به اين کار نشده است. به همين دليل مي‌گويم که طرح جابه‌جايي با شکست مواجه شده است “.
مريم رجوي طي سخنراني خود در گردهمايي ساليانه شوراي ملي مقاومت با شرکت هزاران نفر از سراسر اروپا اطمينان داد که ”تا تغيير رژيم ملاها و جدايي دين از دولت و برقراري دموکراسي و برابري زن و مرد در ايران“ به جنگ ادا مه خواهد داد».
اپوزيسيون ايران گردهمايي ساليانه خود را با شرکت بيش از صدهزار نفر در حومه پاريس برگزار کرد
تلويزيون الجزيره 3/4/91: «23ژوئن 2012 - اپوزيسيون ايران در خارج به رهبري سازمان مجاهدين خلق گردهمايي ساليانه خود را در يکي از نواحي پاريس برگزار کرد. بيش از صدهزار نفر از هواداران سازمان مجاهدين خلق و طرفدارانشان در اين گردهمايي شرکت کردند. هيأتهاي پارلماني از کشورهاي عربي و اروپايي در اين گردهمايي شرکت کردند. شرکت‌کنندگان در اين گردهمايي از جامعه جهاني خواستند براي نجات اعضاي مجاهدين خلق که در قرارگاه اشرف هستند به حرکت در بيايند.
از طرفي ديگر سازمان مجاهدين خلق که اپوزيسيون ايران درخارج را نمايندگي مي‌کند چيزي که آن را همدستي دولت عراق با تهران براي تصفيه اپوزيسيون ايران توصيف کرد را مورد انتقاد قرار داد. موسي افشار عضو کميسيون روابط خارجي شوراي ملي مقاومت ايران با صراحت دولت مالکي را به دشمني متهم کرد.
موسي افشار : ما مسئوليت را برعهده دولت عراق مي‌دانيم زيرا که طرح و برنامه‌ها و ديکته‌هاي رژيم ايران را به اجرا در مي‌آورد. متأسفانه سازمان ملل و آمريکا که توافق جابه‌جايي برادران از کمپ اشرف به ليبرتي را امضا کرده‌اند نسبت به نقضهاي دولت مالکي چشم‌پوشي مي‌کنند».
انعکاس گردهمايي ويلپنت از تلويزيون الجزيره انگليسي
تلويزيون الجزيره انگليسي 4/4/91: «تلويزيون الجزيره انگليسي: هزاران تن از ايرانيها در حومه پاريس در يک گردهمايي شرکت کردند و خواستار تغيير سياسي در ايران شدند. سازماندهندگان گفتند بيش از هزار اتوبوس از سراسر اروپا ايرانيها را به پايتخت فرانسه منتقل کردند. مريم رجوي که رياست شوراي ملي مقاومت ايران را برعهده دارد گفت قدرتهاي عمده جهان بايد سياست استمالت از تهران را رها کنند. طرفداران آنها از سراسر جهان در اين گردهمايي شرکت کرده بودند.
رودي جولياني گفت: ”اين رژيم هر کاري که بتواند مي‌کند تا مخفي شود، تا دروغ بگويد و تا فريب بدهد و به برنامه هسته‌يي خود ادامه دهد و همه ما را گول بزند. اين براي منطقه و براي ساير نقاط جهان بسيار خطرناک خواهد بود. تنها پاسخ براي صلح جهان يک رژيم جديد در ايران بدون ملاها و با افرادي مانند اين جمعيت، نه افرادي مانند ملاها باشد تا بتوانند حقوق خود را در ايران به‌دست آوردند”».
هزاران ايراني درحومه پاريس گرد هم آمدند و خواستار تغيير رژيم در ايران شدند
تلويزيون العربيه 4/4/91: «هزاران ايراني در حومه پاريس پايتخت فرانسه گردهم آمدند و خواستار اجراي تغييرات سياسي درايران وحمايت از شوراي ملي مقاومت ايران شدند. در بين شركت كنندگان تعدادي از سياستمداران از جمله سناتور سابق آمريكايي روبرت تورسلي و شهردار سابق نيويورك رودي جولياني و مريم رجوي رهبر شوراي ملي مقاومت ايران حضور داشتند.
گزارشگر سعد المسعودي: صداي هزاران مخالف ايراني درسالن ويلپنت درنواحي پاريس بالا گرفت و خواستار بهار ايران و تغيير براي ايراني آزاد شدند. پرچم هاي بهارعرب از سوريه وتونس وليبي با پرچم هاي مقاومت ايران درهم آميخت. شخصيت هاي سياسي در دولت هاي قبلي و اعضاي پارلمان اروپا و شخصيت هاي بين المللي از مناطق مختلف جهان براي همبستگي با مقاومت ايران به اين گردهمايي آمده بودند.
رودي جولياني شهردار سابق نيويورك: اين جمع و گروهها آنچه كه ممكن است در ايران رخ بدهد را نشان مي دهد و ما بايد از تغيير رژيم در ايران حمايت كنيم كما اينكه در مصرو ليبي حمايت كرديم زيرا كه ايران نيز به اين تغيير نياز دارد وچه بسا حمايت بيشتري نسبت به مصر و ليبي نياز دارد زيرا كه رژيم ايران از هر رژيمي كه تا بحال سرنگون شده است خشونت بار تر است.
ادامه گزارش: فليپ دوست بلازي معاون دبيركل سازمان ملل گفت نمي توان در مقابل جنايت هاي آخوندهاي حاكم بر ايران بيش از اين سكوت كرد و بايد به صداي جوانان ايراني كه براي آزادي مبارزه كرده اند گوش فرا داد.
دوست بلازي: ما در اينجا هستيم تا حمايت مان ازمردم ايران و مقاومتش را اعلام كنيم و براي آنها خواستار آزادي نزديك هستيم.
ادامه گزارش: مريم رجوي مسئول شوراي ملي مقاومت ايران كه مخالفين ايراني با شعارانقلاب و تغيير از او استقبال كردند گفت، بهار ايران كماكان زنده است و مردم ايران خواستار تغيير هستند و رژيم فعلي حاكم بر ايران آينده اي ندارد.
سخنراني خواهر مريم: اگر وزارت خارجه تصميم نگيرد خود راساً نام گذاري را لغو خواهد كرد.
ادامه گزارش: اين گردهمايي بزرگ درزماني برگزار مي شود كه بحران ايران با جامعه جهاني به بن بست رسيده است و صداهاي سياسي درجهان براي تغيير درايران بالا مي گيرد.
تاشادي فاسكونسيروس سفير اتحاديه اروپا: من بعنوان سفير در امور انساني با ايراني آزاد دركنار آنها هستم و براي آنها آرزوي پيروزي وتغيير رژيم در ايران را دارم.
ادامه گزارش: بخشي از برنامه اين گردهمايي بزرگ توسط سناتور پاتريك كندي پسر ادوارد كندي فقيد عضو كنگره آمريكا اعلام شد. در اين گردهمايي تعداد زيادي از شخصيت هاي سياسي سخنراني كردند و از سازمان ملل وجهان خواستند كه از آزادي مردم ايران حمايت كنند.
در اين گردهمايي اپوزيسيون ايران، شخصيت هاي نظامي و سياسي و ديپلماتيك بين المللي درباره چگونگي آماده سازي براي بهار در راهِ ايران گفتگو كردند.
يك هيات عراقي از وزارت خارجه عراق نيز با مقامات اروپايي و بطور مشخص فرانسوي چگونگي رها شدن از اپوزيسيون ايران كه در خاك عراق مي باشند گفتگو مي كنند».
مريم رجوي: طرح انتقال منتفي است
راديو فرانسه 24 4/4/91: «امروز گردهمايي سالانه مجاهدين خلق ايران در ويلپنت، مرکز دايمي‌نمايشگاههاي پاريس برگزار شد.
مريم رجوي رئيس مجاهدين خلق ايران در اين رابطه طي مصاحبه‌اي با خبرگزاري فرانسه عنوان کرد: «بهار ايراني با وجود سرکوب رژيم آخوندي و شرايط انفجاري هم‌چنان زنده است...
مريم رجوي گفت: پيرامون انتقال اعضاي اين گروه از کمپ اشرف به کمپ ليبرتي نيز گفت: اين موضوع طراحي شده بود تا کمپ ليبرتي، يک کمپ موقتي باشد و افرادي که به آن‌جا منتقل مي‌شوند به کشور ديگري انتقال يابند. اما پس از گذشت چهار ماه حتي يک مورد صورت نگرفته است به اين دليل است که ما مي‌گوييم طرح انتقال منتفي است...».
مخالفين تبعيدي در پاريس براي تغيير دموکراتيک در ايران، گردهم آمدند
راديو آزاد اروپا 4/4/91: «دهها هزار تبعيدي ايراني در 23ژوئن در پاريس گردهم آمدند تا خواستار تغيير دموکراتيک در ايران شده و براي کمک به اعضاي مقاومت ايران در کمپهاي پناهندگي در عراق فراخوان بدهند...
اين شورا که توسط آمريکا به‌عنوان يک سازمان تروريستي در ليست سياه گذاشته شده، برآورد نمود که نزديک به 100000نفر در اين برنامه حضور يافتند. بيش از 1000 اتوبوس که ايرانيان را از سراسر اروپا مي‌آورد، وارد محل اين گردهمايي شدند...
رجوي گفت بعد از اينکه آخرين دور از گفتگوهاي بين‌المللي بر سر برنامه مورد منازعه اتمي ايران در بن‌بست به پايان رسيد، کشورهاي غربي بايد در عوض، شروع به حمايت از گروههاي اپوزيسيون ايراني بکنند.
رجوي به جمعيتي که در حال هلهله بود گفت، ”اين گردهماييهاي بسيار بزرگ و دور از تصور است که مي‌توانند جنبشها را تماماً برانگيخته و آنها را پيش ببرند. ديوارهاي سنگين ناممکنها را درهم بشکنند و آن را تا نقطه پيروزي پيش ببرند”.
رجوي هم‌چنين واشنگتن را در رابطه با تصميم براي خارج ساختن گروه او از ليست سازمانهاي تروريستي ايالات متحده آمريکا متهم به حرکت با سرعت بسيار پايين کرد.
به‌رغم ليست‌گذاري تروريستي، شوراي ملي مقاومت حمايت چندين تن از مقامات سابق آمريکايي را به‌دست آورده است که در اين گردهمايي شرکت داشتند.
در ميان مهمانان، سناتور سابق رابرت توريسلي از حزب دموکرات ايالت نيوجرسي حضور داشت. او در کنفرانس اقدام اجرايي 2011 در واشنگتن از پرزيدنت اوباما خواستار قرار گرفتن در کنار ايرانيان براي تغيير دموکراتيک در ايران شده بود.
در کنار توريسلي، رودي جولياني شهردار سابق نيويورک در گردهمايي شرکت داشت. جولياني گفت پيشرفت تنها با تغيير رژيم محمود احمدي‌نژاد و آخوندهاي محافظه‌کار اسلامي که در حال حاضر بر کشور حکومت مي‌کنند ميسر است.
فرماندار سابق پنسيلوانيا اد رندل نيز در اين گردهمايي شرکت کرده بود...
هم‌چنين در ميان مهمانان اينگريد بتانکورت سياستمدار کلمبيايي قرار داشت که شش سال گروگان چريکهاي مارکسيست در کمپ جنگلي مخفي شورشيان بود و در سال 2008 آزاد گرديد».
دهها هزار ايراني در يک گردهمايي در حومه پاريس براي حمايت از جنبش اپوزيسيون
شوراي ملي مقاومت ايران شرکت کردند
تلويزيون يورو نيوز (انگليسي) 4/4/91: «دهها هزار ايراني در يک گردهمايي در حومه پاريس براي حمايت از جنبش ابوزيسيون، شوراي ملي مقاومت ايران شرکت کردند. سازماندهندگان گفتند بيش از هزار اتوبوس ايرانيها را از سراسر اروپا به اين گردهمايي آورد تا به يک تغيير سياسي فراخوان بدهند. رهبر جنبش مستقر در فرانسه، مريم رجوي گفت غرب بايد استمالت از رژيم را متوقف کند. وي که به‌طور شاعرانه صحبت مي‌کرد گفت؛ ”بزرگترين اجتماعات، طولاني‌ترين تحصن‌ها و نيرومندترين جنبشها را برمي‌انگيزد و پيش مي‌برد. ديوار ستپر ناممکنها را مي‌شکافد و سر آن دارد که تا قله پيروزي به پيش بتازد”.
رجوي هم‌چنين ايالات متحده را متهم کرد که در خارج کردن گروهش از ليست تروريستي تعلل مي‌کند.
در ميان مهمانان رابرت توريسلي، سناتور سابق و شهردار سابق نيويورک رودي جولياني نيز حضور داشتند. آنها گفتند پيشرفت بدون تغيير رژيم در ايران امکانپذير نيست».
سازمان مجاهدين خلق خواستار تغييرات دموکراتيک در ايران شد
سايت راديو فردا 4/4/91: «سازمان مجاهدين خلق که در فهرست سازمانهاي تروريستي آمريکا قرار دارد روز شنبه با برگزاري تظاهراتي گسترده در شهر پاريس خواستار تغييرات دموکراتيک در ايران شد. مريم رجوي، رهبر اين تشکيلات، از غرب خواست تا به «نرمش» در برابر ايران پايان دهد.
رسانه‌هاي غربي از حضور گسترده افراد هوادار سازمان مجاهدين خلق در اين تظاهرات خبر داده‌اند و خبرگزاري آسوشيتدپرس گفته است که بر اساس برآوردهاي صورت گرفته، «۱۰۰ هزار» در اين راهپيمايي حضور داشتند...
رودولف جولياني، شهردار پيشين نيويورک، و اد رندل، فرماندار پيشين ايالت پنسيلوانيا در آمريکا نيز در اين راهپيمايي حضور داشتند...
اد رندل، فرماندار پيشين ايالات پنسيلوانيا، در تجمع روز شنبه از سازمان ملل متحد، آمريکا و اتحاديه اروپا خواست تا «روند انتقال» اين افراد را آغاز کنند چرا که به گفته وي، آنها «در شرايط وخيمي» به‌سر مي‌برند...
مجاهدين خلق طي سالهاي اخير با استفاده از منابع مالي و لابي گري گسترده در آمريکا تلاش کرده است تا نام خود را از فهرست سازمانهاي تروريستي آمريکا حذف کند. اخيراً دادگاهي در آمريکا به هيلاري کلينتون، وزير امور خارجه آمريکا، دستور داده است که تا اول اکتبر سال جاري درباره اين سازمان تصميم‌گيري کند.
مريم رجوي روز شنبه گفت: «به موجب حکم روز اول ژوئن... وزارت امور خارجه آمريکا چاره‌اي ندارد جز اين‌که سازمان مجاهدين خلق را از اين فهرست خارج کند، مگر اين‌که بخواهد براي رضايت ملاها بار ديگر عدالت و قانون را زير پا بگذارد».
چرا من مجبور شدم از تکزاس به پاريس سفر کنم تا در اين آخر هفته عليه حکومت ايران تجمع کنم
سايت فاکس نيوز 4/4/91: «به قلم حميرا حسامي مقيم تکزاس و محقق سرطان - امروز شنبه 23ژوئن من به هزاران نفر از شهروندان از آمريکا و سراسر جهان به پاريس مي‌روم تا به بزرگترين گردهمايي ايرانيان بپيوندم که خواهان تغيير رژيم و برنامه‌ريزي براي آن هستند.
هيچ‌گاه زماني براي من مهيج‌تر از اين نبوده است که به يک ايران دموکراتيک و آزاد فکر کنم.
من روزي را آرزو مي‌کنم که خانواده‌ام و دوستانم در ايران بتوانند آزادانه صحبت کنند، نسبت به مذهب با پوشش‌شان نگران نباشند و دسترسي کامل به اينترنت داشته باشند و بتوانند به خارج سفر کنند.
اما چرا يک شهروند عادي آمريکا مانند من از خانه‌ام در دالاس در تکزاس به آن‌جا سفر مي‌کنيم تا به يک تجمع در فرانسه بپيونديم و خواهان چنين تغييري تاريخي در کشوري بشويم که در حال حاضر منزوي شده است؟
درحالي‌که برخي ممکن است فکر کنند اين يک رؤياي نامحتمل است اما من خودم را مديون کشورم مي‌دانم تا کاري نسبت به اين بي‌عدالتي‌هاي بزرگ حکومت ايران انجام بدهم.
من نمي‌توانم کناري بنشينم و از آزاديهاي خودم در آمريکا لذت ببرم و کاري براي مردم ايران نکنم...
ساکنان ايراني در دو کمپ اشرف و کمپ ليبرتي مشتاق آزاديهاي بنيادين هستند...».
مريم رجوي مي‌گويد وضعيت در ايران انفجاري و بهار ايران هم‌چنان زنده است
سايت تلويزيون الحره 3/4/91: «مريم رجوي رئيس شوراي ملي مقاومت ايران اپوزيسيون در تبعيد در گفتگويي با فرانس پرس گفت به‌رغم سرکوب رژيم ”بهار ايران هم‌چنان زنده است ”و وضعيت در ايران انفجاري است.
وي اضافه کرد ”مردم ايران آماده استفاده از هر شکاف و تغييري در وضعيت از جمله در انتخابات رياست‌جمهوري سال آينده هستند و سال 2013 نقطه عطف خيلي مهمي خواهد بود و هر احتمالي متصور است. وضعيت اجتماعي رشد پيدا کرده است و مقاومت ايران غل و زنجيرهايي را که به دست و پايش بسته شده بود، شکسته است”.
رجوي به اين ترتيب به حکم دادگاه استيناف واشنگتن اشاره کرد که در اول ژوئن 4ماه به وزارت‌خارجه فرصت داد که وضعيت سازمان مجاهدين خلق را که از سال 1997در ليست سازمانهاي تروريستي است بازبيني کند در غيراين‌صورت دستور حذف آن را از آن ليست خواهد داد...».
مقاومت ايران ايران در ويلپنت بسيج مي‌شود
روزنامه فيگارو 4/4/91: «رودي جولياني، شهردار سابق نيويورک، ريتا سوسموت، پرزيدنت سابق مجلس آلمان، اما بونينو، معاون رئيس سناي ايتاليا قرار است جزو شخصيتهايي باشند که به فراخوان مقاومت ايران شنبه در ويلپنت پاسخ مثبت بدهند. حدود صد هزار نفر قرار است در اين گردهمايي که طي آن مريم رجوي قرار است سخنراني کند شرکت کنند. وي بدرفتاري را که مخالفان رژيم تهران در کمپ اشرف- مکاني که از 26سال پيش جنبش بحث‌انگيز مجاهدين خلق در آن در عراق هستند و قرباني مي‌شوند را افشاء خواهد کرد».
ساير انعكاسات
تلويزيون رويتر ،تلويزيون الشرقيه، تلويزيون بغداد، تلويزيون الرافدين، تلويزيون البابليه، تلويزيون اي ان ان( وابسته به اپوزيسيون سوريه )، الشرق الاوسط بينالمللي، سايت ايلاف، روزنامه الوطن كويت، روزنامه السياسه كويت، روزنامه الغد اردن، سايت الجزيره نت، خبرگزاري رويتر عربي، سايت عمان تريبون، سايت واع، الملف النهار الجديد، سايت ساحات التحرير مصر، تلويزيون کانال 12 سي بي اس، سايت فاکس نيوز، سايت سي.ان.ان آي ريپورت، سايت ايران فوكوس، سايت شيکاگو ترببيون، سايت يونيورس نيوز، سايت تلويزيون اورينت، سايت کي آر ئي ام، سايت آفيشيال واير، روزنامه القدس العربي فلسطين، روزنامه الصباح فلسطين، روزنامه الايام فلسطين، سايت فرانسه 24، خبرگزاري سويس انفو، روزنامه البلاد بحرين، سايت ميدل ايست آنلاين، تلويزيون الشرقيه، تلويزيون بغداد، تلويزيون الرافدين، تلويزيون البابليه، تلويزيون اي ان ان( وابسته به اپوزيسيون سوريه ) سايت واع، الملف النهار الجديد و... گردهمايي بزرگ ويلپنت را به نقل خبرگزاريهاي آسوشيتدپرس، رويتر و خبرگزاري فرانسه منعكس كردند.
همچنين خبرگزاري رويتر و خبرگزاري فرانسه و سايت گتي ايميج چندين عكس از مراسم منتشر كردند.
واكنش رژيم: حمايت شهردار سابق نيويورک از مجاهدين
خبرگزاري مهر (رژيم) 4/4/91: «شهردار سابق نيويورک با شرکت در تظاهراتي حمايت خود را از گروهک تروريستي منافقين اعلام کرد .
به گزارش خبرگزاري مهر به‌نقل از رسانه‌هاي غربي، در اين تظاهرات که روز گذشته از سوي اين گروهک در پاريس ترتيب داده شده بود، رودولف جولياني شهر نيويورک در هنگام حملات يازده سپتامبر نيز شرکت و ضمن سخنراني در آن حمايت خود را از آنها اعلام کرد.
هم‌چنين مريم رجوي از ديگر سخنرانان در اين تظاهرات بود.

30خرداد، انتخاب شرف ايستادگی بر ذلت تسليم



بيش از سه دهه ازآغاز مقاومت سراسری دربرابر خمينی و رژيم بازمانده از او می گذرد، بيست و هشت سال پر از تحول، پراز تلاطم انقلابی اکنون پيش روی ماست. وقتی به کارنامه موضع گيريهای مجاهدين طی 5/2سال پس از انقلاب ضدسلطنتی نگاه می کنيم، اين امکان را پيدا می کنيم که حقانيت و درخشش آن موضع گيريها را بهتر لمس کنيم.
واقعيت اين است که در منطق پوزيتيويستی محض که نگرشهای غيرانقلابی و سياستهای استمالت جويانه، آن گونه به مسائل می نگرد، اصلاً نبايستی مجاهدين تاکنون در صحنه سياسی ايران باقی می ماندند. دليلش روشن است؛ به خاطر سختی شرايطی که درآن به سر برده اند، به خاطر سرکوبی بی سابقه، به خاطر تفتيش عقايد و نسل کشی بی رحمانه يی که درمورد آنها اعمال شده، آنها قاعدتا نمی بايستی حتی چنين تأثيرگذاری سياسی تعيين کننده يی می داشتند. چرا که حتی نامشان هم در ايران ممنوع بوده، ماهيت رابطه شان با کشورها و قدرتهای خارجی هم که امتيازی به آنها نمی داده وبه هيچ نيرو و کشور و قدرتی هم که وابسته نبوده اند و هيچ کمک خارجی هم دريافت نکرده اند . آنها جز حمايت معنوی و سياسی نيروهای دموکراتيک و مردم ساير کشورها، نه تنها متحد خارجی ديگری نداشته اند، بلکه جريان وار، موضوع تلاش جهت معامله و وجه المصالحه شدن برای نجات رژيم از سرنوشت مقدرش بوده اند!
پس راستی حقيقت چيست و چرا خط و سياست مجاهدين دربرابر رژيم خمينی ازآغاز تاکنون، راه را شکافته و بدون کمترين اعوجاج سياسی و استراتژيک پيش رفته و امروز بيش از هميشه می درخشد؟!
چرا خط و استراتژی اصلاح رژيم خمينی و تغيير آن از درون و سياست استمالت از اين رژيم با همه حمايت بين المللی و مادی نيرومندی که داشته هربار شکست خورده است؟!
حقيقتی که امروز از فراز ربع قرن مبارزه شورانگيز تاريخی و سياسی مجاهدين می درخشد، اين است که مجاهدين، تمامی شانسها و امکانهای تغيير و تحول و اميدهای اصلاح يا عقب نشاندن خمينی و رژيمش را درطول دوسال ونيم مبارزه سياسی شان تجربه کرده اند. درخلال اين تجربه که بهای گزافی از رنج و خون مجاهدخلق را به خود اختصاص داده، ازسويی تمامی پتانسيلهای مفروض تغيير و تحول درونی رژيم به آزمايش عملی گذاشته شده و ازسوی ديگر مجاهدين به شناختی خلل ناپذير و عميق نسبت به ماهيت، ساختار و ظرفيتهای متصور اين رژيم ضدتاريخی رسيده اند؛ شناختی که مبنا و منشأ تحليلها و موضع گيريهای محکم و استوار و به غايت اصولی آنان را تشکيل می دهد. و اين سرمايه يی است که هيچ کس جز مجاهدين دراختيار نداشته و ندارد. به همين جهت، برخی از ناظران و محققان بيطرف سياسی (درخارج مجاهدين) که از روزهای انقلاب ضدسلطنتی، شاهد رويارويی مجاهدين و رژيم خمينی بوده اند، از دوران مبارزه سياسی مجاهدين با خمينی، به عنوان شاهکار بی نظير سياسی نام برده و عمليات سياسی بسيار هوشيارانه و درعين حال انقلابی مجاهدين را بسا و بسا فراتر و پيچيده تر از عمليات نظامی بسيار چشمگير آنها عليه رژيم ارزيابی کرده اند. واقعيت اين است که 5/2سال مبارزه سياسی افشاگرانه مجاهدين و سرفصل پايانی آن يعنی 30خرداد، سرمايه نفيس و زيربنای تعيين کننده يی بود که بنای مقاومت استوار و ماندگار و خطوط به غايت اصولی و بی اعوجاج مجاهدين از آن بهره برده است.
در زير، کرونولوژی کوتاهی را البته تنها با اکتفا به عناوين و سرخطهای اصلی، مرور می کنيم که مسير رويدادها و موضع گيريهايی دوران 5/2ساله تا سرفصل 30خرداد را نشان می دهد. ترديد نيست که درآئينه موضع گيريهای مجاهدين، واقعيت خطوط سازمان را هرچه روشنتر و شفافتر خواهيم يافت.

نگاهی به موضع گيريهای مجاهدين طی 5/2سال پس از انقلاب ضدسلطنتي







23بهمن 57- اعلام موجوديت دفاتر جنبش ملی مجاهدين در سراسر کشور

مجاهدين در راستای گسترش پايگاه اجتماعی خود در فردای انقلاب ضدسلطنتی، «جنبش ملی مجاهدين» را به منزله ی «ارگان سياسی» خود تأسيس کردند. شهيد موسی خيابانی درباره خط و روش سياسی مجاهدين بعداز سرنگونی شاه گفته بود: «با توجه به مجموعه شناختهايی که ما از جنبش ملی مجاهدين (ستاد علوی، تهران) ماهيت و بافت رژيم داشتيم و براساس ماهيت و هويت ويژه خودمان و موقعيت سازمان در فردای انقلاب، خط ما اين بود که تا آن جا که ممکن و مقدور است ضمن يک حرکت و مبارزه مسالمت آميز، سازمان، هدفها، آرمانها و برنامه های خود را به ميان توده های مردم ببريم و پايگاه اجتماعيمان را در بين توده های مردم گسترش بدهيم، آگاهی سياسی مردم را ارتقا داده و با گسترش و تحکيم موقعيت سازمان، اساسی ترين کمبودی که انقلاب داشت، يعنی فقدان يک سازمان انقلابی سراسری توده يی را برطرف نماييم»


4اسفند 57- سخنرانی مسعودرجوی در دانشگاه تهران

- هيچ گونه تضييق نظامی و سياسی برای انقلابيون اصيل و جان برکف که از قديم می جنگيده اند نبايد به وجود آيد.
-محاکمات در دادگاههای علنی مردمی برگزار شود و نمايندگان اقشار مختلف مردم و عموم اقشار و طبقات و نيروهای مبارز و انقلابی در هر موردی شاهد و قاضی محاکمات باشند.
- انتصابهای مختلف نظامی و سياسی و اداری به خصوص در حد کادرهای طراح و رهبری کننده با نظر شوراهای مردمی صورت گيرد.


14اسفند 57- سخنرانی مسعودرجوی در احمدآباد برسر مزار مصدق

هدف ما از مبارزه، درنهايت، استقرار هماهنگی و وحدت هر چه بيشتر در همه زمينه های اقتصادی، اجتماعی، سياسی و عقيدتی است. مبارزه، فی نفسه هدف نيست. بلکه تکاپويی است برای راندن اختلافها و تضادها به سمت وحدت.



21اسفند57- اطلاعيه مجاهدين درمورد مسأله حجاب

هر موضع گيری خصمانه و تحميل هر شکلی از حجاب بر زنان اين ميهن، نامعقول و نامقبول است. انقلاب ما هيچ گونه ترديد و انکاری را در آزادی کامل حقوقی و سياسی و اجتماعی زنان نمی پذيرد.


26اسفند 57- نظر مجاهدين درباره مجازاتهای مجرمان عادي

صدور و اجرای احکام مجازاتی از قبيل اعدام و شلاق زدن و تحت عنوان جاری کردن حدود اسلام، روح قوانين جزايی اسلام را که جز از موضع رأفت و رحم و توبه عوامل و انگيزه های جرم، به مجازات نمی نگرد خدشه دار ساخته و آن را قسی القلب و قشری جلوه می دهد.

27اسفند 57- اطلاعيه مجاهدين در دفاع از حقوق کردها

مجاهدين در اطلاعيه يی بر ضرورت دفاع از حقوق حقه هم ميهنان کرد و رفع ستم مضاعف از آنها تأکيد کردند و خواستار يک چاره جويی مردمی و انقلابی مناسب برای حل مسالمت آميز آن شدند. مجاهدين همچنين نسبت به رخدادهايی نظير درگيريهای کردستان و گنبد هشدار دادند.

27اسفند 57- نظر مجاهدين درباره رفراندم جمهوری اسلامي

درمورد سؤال راجع به جمهوری اسلامی آيا می خواهيم ديگران را وادار کنيم که از ترس سلطنت، با اکراه و اجبار به جمهوری اسلامی رأی بدهند ؟ هيچ گونه انتخاب و قرارداد و عقدی که در آن اجبار روا شده و از ابراز تمايل و اراده آزاد افراد و گروههای انسانی به نحوی از انحاء، ممانعت شده باشد، معتبر و اصيل نيست.


27اسفند 57- بيانيه انتظارات حداقل از جمهوری اسلامي

اعمال حق کامل حاکميت ملی بر جميع منابع ملی به ويژه نفت

احتراز از سرمايه گذاريهای کلان در صنايع فوق العاده پيچيده و پرهزينه [هسته يی] به نفع رشد صنايع متوسط داخلی

بنيان گذاری ارتش مردمی

تضمين کامل آزادی مطبوعات و احزاب و اجتماعات سياسی با هر عقيده و مرام

تأمين کامل حقوق سياسی و اجتماعی زنان

رفع ستم مضاعف از تمام شاخه ها و تنوعات قومی و ملی در همه استانهای کشور



17خرداد 57- بيانيه مجاهدين درباره ضرورت تشکيل مجلس مؤسسان، برای تدوين قانون اساسی

يک مؤسسان واقعی با دعوت از نمايندگان گروههای مختلف اجتماعی و سياسی و قومی و نژادی مختلف مردم امکان پذير است که اگر تشکيل چنين مجلسی به دليل گسترش گروهها و اصناف، سخت يا غيرممکن باشد، مؤسسان واقعی مردم را می توان از طريق شوراهای مردمی، جامه عمل پوشاند و درصور تی که از اين طريق هم برپاکردن شوراها عملی نباشد، تنها راه بالنسبه عادلانه تری که باقی می ماند، انتخابات عمومی سراسری است.


31تير 58- بيانيه شرکت در انتخابات مجلس بررسی قانون اساسی

برای اين که در ميان انبوه آنچه به نام اسلام و قرآن عرضه می شود؛ تا حق را از باطل و انقلاب را از ضدانقلاب مشخص کنيم؛ تا توده های مردم و قشرهای جوان و بالنده با حقيقت اسلام هرچه بيشتر آشنا شوند. به خاطر اعتقاد به اصالت آزادی انقلابی، که در روند تکامل فرد و اجتماع، ايجاب می کند که برای احراز آن هر فرصتی را مغتنم بشماريم.


10مرداد 58- کنفرانس مطبوعاتی مجاهدين در تهران






مسعودرجوی و موسی خيابانی در يک کنفرانس مطبوعاتی، شرکت مجاهدين در انتخابات مجلس بررسی قانون اساسی و مواضع مجاهدين را در اين باره اعلام کردند. روزنامه کيهان به نقل از مسعودرجوی نوشت، ما پيش نويس قانون اساسی را نقد می کنيم. ما خواستار آزادی کامل احزاب، مطبوعات و اجتماعات و محافظت از آنها در مقابل چماقداران هستيم. اگر بخواهيم به اسلام عمل کنيم، شکل حکومت و دولت در اسلام، شورايی است. برابری کامل زن و مرد در تمام زمينه های سياسی و اجتماعی بايد تصريح شود. و (سايرحقوق و خواسته های اساسی يک به يک ذکر شده است).

23مهر 58- موضع گيری مجاهدين درباره مسائل کردستان

مسأله کردستان هيچ راه حل قهرآميز ندارد. راه حل انقلابی و مردمی آن اساساً در به رسميت شناختن حق تعيين سرنوشت و اداره امور داخلی آنها در چارچوب خدشه ناپذير تماميت ارضی ايران خلاصه می شود.



30مهر 58- موضع مجاهدين دربرابر ولايت فقيه

نشريه مجاهد شماره 7 در سرمقاله اش با عنوان «روحانيت شيعه بر سر دوراهی تاريخی» نوشت: «اگر روحانيت، امروز به مسئوليت تاريخی خود عمل نکند از صحنه تاريخ محو می شود...
در اسلام واقعی و ضدطبقاتی:
اولا: قشر خاصی به نام کاهن يا موبد يا احبار و رهبان وجود ندارد.
ثانيا: فقيه به معنای واقعی و قرآنی، زمين تا آسمان با آنچه امروز در نظر عوام است و عموما ازروی لباسش شناخته می شود تفاوت دارد.
ثالثا: در اسلام واقعی، بين ولايت و حکومت، و به عبارت ديگر بين رهبری و شکل اداره امور کشور (که قطعاً شورايی است) تفاوت وجود دارد. بايد ديد از آنچه در عمل از اين اصل (ولايت فقيه) بيرون می آيد استبداد تراوش می کند يا آزادی؟ موافقين ولايت فقيه از حرفشان چيزی بيشتر از حاکميت سياسی روحانيان بيرون نخواهد آمد»...


23آبان 58- هشدار به مجلس خبرگان قانون اساسي

مجاهدين در يک تلگرام فوری به مجلس خبرگان اعلام کردند، درصور تی که موارد زير به عنوان حداقلهای انتظارات مردمی و انقلابی از انقلاب ضدسلطنتی در قانون اساسی مراعات نشود، به چنان قانونی رأی نخواهند داد.
تصريح بر حاکميت مردم از طريق يک مجلس واحد و قانون واحد

اداره و تصدی تمام امور کشور از طريق شوراهای واقعی

اعاده حقوق مليتها و اقوام، مبنی بر تعيين سرنوشت و اداره تمام امور داخلی شان در چارچوب تماميت ارضی کشور

تضمين آزادی همه احزاب و گروهها تا مرز قيام مسلحانه

محدود نمودن حقوق مالکيت و تصرف به چارچوب قرانی «کار»

منوط نمودن بهره وری از زمين و محصول به کسی که روی آن کار کرده است



اول آذر 58- مجاهدين و قانون اساسی رژيم

مجاهدين اعلام کردند به خاطر فقدان حداقل خواستهای سياسی و آرمانی مجاهدين در قانون اساسی مصوب خبرگان، در رفراندم قانون اساسی شرکت نمی کنند.


15 دي58 -شرکت مجاهدين در انتخابات رياست جمهوري

با اعلام نامزدی مسعودرجوی در انتخابات رياست جمهوری، در فاصله بسيار کوتاهی، احزاب، سازمانها و گروهها و شخصيتهای مترقی، اقليتهای قومی و مذهبی، حمايت خود را از کانديداتوری و برنامه اعلام شده او ابراز کردند، گذشته از احزاب و سازمانهای مختلف سياسی اعم از سراسری و منطقه يی و اقليتهای مذهبی، دهها انجمن و کانون معلمان، بيش از 80انجمن و کانون دانشجويی، بيش از 150کانون و تشکل کارگری، صدها انجمن دانش آموزی، صدها شورا و انجمن محلی، 500تن از اعضای هيأت علمی دانشگاههای ايران، صدها تن از اساتيد دانشگاهها و مدارس عالی کشور، از کانديداتوری و برنامه اعلام شده مسعودرجوی حمايت کردند.






20 دی 58- آزادی، فلسفه انقلاب - سخنرانی مسعودرجوی، دانشگاه تهران

مسعودرجوی در سخنرانی انتخاباتيش در دانشگاه تهران گفت: «مسأله ما بردن و برنده شدن در انتخابات نيست. بلکه تجمع امروز ما اساساً يادآوری و تذکار فلسفه انقلاب، يعنی آزادی است. و کيست که نداند فلسفه هر انقلاب راستين در هرکجای جهان و به ويژه انقلابی که تحت رايت اسلام برانگيخته می شود در يک کلام باز هم آزادی است. همان کلمه يی که تمام رسولان و مصلحين، تمام انقلابيون بزرگ و شهيدان و همه اسيران با آن شروع کردند و با آن، به پايان رساندند.






29 دی 58- برنده و بازنده در بوته آزمايش

خمينی در مقابل استقبال وسيع از کانديداتوری مسعودرجوی مجبور شد تمام تعارفها را کنار بزند. به رغم آن که قول داده بود اصلاً در اين انتخابات دخالتی نکند و به انتخاب مردم احترام بگذارد، شخصاً دخالت کرد و فتوای حذف مسعودرجوی از کانديداتوری را صادر نمود. مجاهدين با افشای اقدامهای نزديکان خمينی و مسيری که برای اين کانديداتوری طی کرده بودند، از شرکت در انتخابات، اعلام انصراف کردند. مسعودرجوی در پيامی خطاب به مردم گفت: از فردفرد شما تمنّای حداکثر بردباری و خويشتن داری دارم.


10بهمن 58- آينده انقلاب

مسعودرجوی، در روز 10بهمن۱۳۵۸، در دانشگاه تهران تحت عنوان «آينده انقلاب» سخنرانی کرد. خمينی و ديگر سران رژيم ازجمله رفسنجانی در مباحث خصوصی خود گفته بودند هرچه مجاهدين را آزار و اذيت کنيم پاسخی جز مسالمت نخواهند داد. مسعودرجوی، آخوندها را از ادامه حملاتشان عليه آزاديهای مردم برحذر داشت و با تکيه بر صبر و بردباری مجاهدين در مقابل حملات چماقداران و انضباط تشکيلاتی صفوف مجاهدين خاطرنشان کرد: «وای به روزی که تصميم بگيريم مشت را با مشت و گلوله را با گلوله جواب بدهيم».

17ژوئن سال ۲۰۰۳

داستان از کجا شروع شد؟

داستان از يک معامله کثيف شروع شد. يک معامله رسوا با ديکتاتوری حاکم بر ايران. نشريه ژورنال دوديمانش در شماره اول تيرماه82 خود طی يک گزارش مشروح، جريان زد وبند و هماهنگيهای مربوطه را شرح داد. رسانه ها در همين خصوص به چندين قرارداد و امتياز اقتصادی از جمله قراردادهای نفتی به مبلغ 4ميليارددلار (رويتر11ژوئن) در آستانه اين «بازداشتهای غول آسا» اشاره کردند. در 12مه يک پروتکل تجاری درجريان سفر وزير بازرگانی خارجی فرانسه به تهران امضا شد و در پی آن سه قرارداد چند ميليارددلاری با شرکت نفتی توتال و با سازندگان فرانسوی ايرباس و رنو بسته شد. حميدرضا آصفی، سخنگوی وزارت خارجه ملايان، ضمن استقبال از اين هجوم گفت: «ما از مدتها قبل انتظار داشتيم مقامهای فرانسوی با مجاهدين برخورد کنند. ما اطلاعات خود را در خصوص اعضای اين گروهک تروريستی و پرونده قضايی وجنايتهای آنان به مقامهای فرانسوی داده بوديم. اين يک گام مثبت ازسوی فرانسه است».

بعداز زد وبندهای ننگين، توطئه به مرحله اجرا درمی آيد

6صبح 17ژوئن۲۰۰۳، با يورش گسترده صدها تن از نيروهای پليس فرانسه، ظرف چند دقيقه نرده های باغ از جا کنده می شوند. همه چيز بر سر راه خرد می شود و درها از جا کنده می شوند. تمامی ساکنان چهار ويلا از خواب بيدار می شوند. کسی نمی داند چه اتفاقی افتاده و دنبال چه چيزی هستند. بوی توطئه همه جا پيچيده و به مشام می رسد. به کليه نفرات دست بند می زنند و آنها را روی زمين می خوابانند.
در اين تهاجم که به دفتر شورای ملی مقاومت ايران و همچنين خانه های شماری از هواداران و خانواده های شهدای مقاومت، صورت می گيرد، 165تن را دستگير می کنند. خانم مريم رجوی، رئيس جمهور برگزيده ی مقاومت ايران نيز در ميان دستگيرشدگان است. رسانه های فرانسه آن را بزرگترين عمليات پليسی 30سال گذشته توصيف نمودند.


شروع يک طغيان
خبر به سرعت منعکس می شود
به غير از 22نفر که خانم رجوی نيز ميان آنهاست بقيه را شب حادثه رها می سازند. ساعت از نيمه شب گذشته و از اين ساعت تا دو روز بعد به تدريج افراد دستگير شده را آزاد می کنند. همه به اين فکر می کنند که در آن تاريکی شب بدون حتی يک يورو، مسير را چگونه طی کنند. هيچ کس پولی در جيب ندارد و همه چيز به تاراج رفته است.
افرادی که آزاد می شوند ناگهان با استقبال حاميان مقاومت که خودشان را به آن جا رسانده بودند مواجه می شوند. صدای شعارهايشان شنيده می شود، آنها بيرون بازداشتگاه تجمع کرده اند. هر کس که خبر را شنيده بدون لحظه يی درنگ خودش را به محل رسانده است.


يک جنبش سراسری بی نظير

از آن جا تعدادی به سوی وزارت کشور می روند تا عليه اين اقدام اعتراض کنند. هوا به شدت سرد شده است و اغلب نفرات بدون پوشش مناسب هستند. با اولين روشنايی همه از گوشه و کنار جمع می شوند و اولين تجمع شکل می گيرد. همه ايرانيها همديگر را بازمی يابند. هر کس از گوشه يی خودش را به آن نقطه رسانده است.
می توان تصور کرد که هريک از اين افراد با شنيدن خبر چه لحظاتی داشتند و چگونه موانع را از سر راه کنار زده و خودشان را رسانده بودند. شعارهای آزادی مريم اوج می گيرد و تعداد نفرات پليس افزايش می يابد. خبرنگاران نيز خودشان را رسانده اند.



لحظات دوران ساز و اولين شعله های اعتراض

اولين مشعل انسانی، کمند آتش را بر سرو گردن می افکند و دومی لباس آتش برتن می کند و سومی مشعلی روان می شود تا پيام را برساند. خطر استرداد، عاشقان آزادی را به واکنش واداشته است. بدون قيمت نمی توان هيچ مسيری را تغيير داد و صدای اعتراض، بيانی قوی می خواهد. شعله های اعتراض دربرن، رم، لندن، اتاوا، آتن و نيکوزيا هم زبانه می کشد و دامنه آن به ايران می رسد. دو شيرزن قهرمان در اين مسير، آموزگار صدق و فدا می گردند.
ندا در آخرين صحبتها به مادرش می گويد بگو خورشيدمان را آزاد کنند.
مريم رجوی که تا اين لحظات ديوارهای بلند سلول انفرادی، او را از هرگونه ارتباط با دنيای بيرون قطع کرده بود توسط مقامات فرانسوی درجريان چند مورد خودسوزی قرار می گيرد. در نهايت، د.اس.ت قبول می کند مريم رجوی که خواستار تسريع در ارسال پيامش به هموطنان برای توقف خود سوزيها می باشد، يک پيام مکتوب بفرستد و از طرف او برای جمعيتی که در مقابل د. اس . ت گرد آمده اند، خوانده شود:
«اين مرا نگران و شوکه می کند که بشنوم بعضی هايتان تا حد خودسوزی جلو رفته ايد. خواهش می کنم اين کار را متوقف کنيد. من از شما می خواهم از خودسوزی خودداری کنيد، وگرنه بيش از اين درد خواهم کشيد و ناراحت خواهم شد تظاهرات مسالمت آميز خود را ادامه دهيد تا به اهدافتان دست پيدا کنيد».

آقای مالکوم هارپر، رئيس اتحاديه ملل متحد در انگلستان در نامه يی به رئيس جمهور فرانسه نوشت: «تراژدی جوانانی که در اعتراض به ظلم و بی عدالتی، خود را به آتش می کشند، زخمی عميق و پايدار در وجدان همگی ما خواهد بود».
مريم رجوی در روز آزاديش گفت:
طی اين دوران خود را از ياد برده بودم و هر چه از دستم بر می آمد برای جلوگيری از خودسوزيها انجام می دادم. زنان جوانی که اينک ديگر اين جا نيستند. ولی من احساس می کنم که آنها هم در ميان ما هستند. من به هيچ وجه از کار آنها خوشنود نيستم ولی در مقابل اراده عظيم آنها سرخم می کنم. اين سقف غيرقابل دسترسی فداست به خاطر آزادی و ميهن. من هنوز در تمامی وجودم دردی جانکاه را حسی می کنم.


گسترش اعتراضات و همبستگی انساني

بر شمار افراد پليس که اطراف جمعيت معترض حلقه زده اند، اضافه می شود. صدای شعارها لحظه يی قطع نمی شود. و اين خروش تا دو هفته ديگر در مکانهای مختلف پاريس امتداد می يابد. هر روز در يک گوشه از پاريس، ايرانيانی را که با تظاهرات خود نسبت به دستگيريهای غيرقانونی اعتراض دارند، دستگير می کنند. در ميدان کنکورد، برج ايفل، مجلس ملی فرانسه، و در کليسا و حتی خيابانها. آنها دستور دارند که از هر گونه تجمع ايرانيها جلوگيری کنند. از هر جا که تعدادی را دستگير می کنند صدای شعارها در نقطه ديگری بلند می شود. هر تعداد را که می توانند بعداز بازداشت چند روزه به کشورهای خودشان برمی گردانند. در يک مورد تعدادی را بعداز بازداشت به بيمارستان روانی منتقل می کنند. پزشکان و کارکنان بيمارستان وقتی متوجه موضوع می شوند ضمن اظهار تأسف همه را آزاد می کنند.



خيابان گرد، نقطه ثقل جنبش

حالا ديگر همه اعتراضات در گوشه و کنار پاريس به کوچه گرد کشيده شدند. کوچه يی که دو هفته، انبوه هواداران و اعتصاب غذاکنندگان را در خود جای داد. همه با نگرانی و انتظار، اخبار را دنبال می کنند، ديگر کوچه گرد به کانون اخبار مربوط به ايران و مقاومت ايران تبديل شده است و مهمترين خبرگزاريها نمايندگان خود را به اين محل گسيل می دارند. ايرانيان، تحصن خود را با استواری و پايداری شگفت انگيزی ادامه می دهند.
شب اول، آسفالت سرد، پذيرای همه مسافران گشته بود. شبهای بعد سايبانها و پتو، حفاظهای حداقلی برای متحصنين بودند. بنرهای مريم رجوی در اطراف، خواسته های اعتصاب غذاکنندگان و متحصنين را بيان می کردند: آزادی مريم.
اين 15روز را حاميان مقاومت در بدترين شرايط بهداشتی به سر بردند. شهردار شهر و شورای شهر به کمک شتافتند. در بيانيه ی شورای شهر آمده است: عده يی سمپاتيزانهای ايرانی از چندين کشور اروپايی به اين جا آمده اند. شهرداری تلاش کرده است که امکانات انسانی لازم برای حضور در خيابان گرد را با بازکردن استاديوم ورزشی و با دادن اجازه استفاده از زمين فوتبال تثبيت شده، فراهم نمايد. شهرداری بررسی کرده است که تأمين آب، غذا و پتو فراهم شده باشد. بسياری از اهالی اور به طور خودجوش آمده اند تا قوت قلب بدهند و خوراکيهای مختلف با خود آورده اند.

اعتصاب غذاکنندگان، طيفی از مردان و دختران جوان تا مادران پير بودند که گوشت تن و بدن را ميان آرواره های گرسنگی قرار دادند و درحالی به انتظار لحظه شيرين آزادی نشستند که هيچ کس نمی دانست چه خواهد شد. بخشی از اعتصاب غذا خشک است تا بتوان خواسته حق را بر کرسی عدالت نشاند.
آنان با مقاومت و پايداری ستايش انگيز خود، ريشه های مستحکم اين مقاومت در اعماق قلبهای ايرانيان و عشق بزرگ به آزادی و رهايی ملی را در تک تک لحظه های اين روزهای به يادماندنی به نمايش گذاشتند.
روزها بسيار پرجنب وجوش و خروش هستند؛ ولی شبها خود حکايت ديگری است. دهها زن و مرد از پير و جوان، شب را تا صبح درکنار خيابان به سر می برند و بعضی شبها باران نيز زيرانداز و پتوها را خيس می کند. اما اينها مانع نيستند بلکه تلخی انتظار است که شيرينی خواب را از همه می ربايد.



بی شک اميد به آزادی را نمی توان در بند نگه داشت